کامنت نویسی به نام کردی

تاریخ معاصر ایران ، ترسیم کند. این کامنت نویس سلطنت طلب، فراموش می کند که در دوران حکومت رضا شاه ، کوچک ترین نشانه ای از آزادی و دموکراسی در ایران وجود نداشت . در فردای انقلاب اکتبر و استقرار سوسیالیسم در شوروی ، امپریالیسم انگلیس به منظور جلو گیری از نفوذ عقاید کمونیستی در ایران و هندوستان که یزرگ ترین مستعمره برینانیا بود ، به دست نوکران بومی خود کوشید قرارداد ننگین سال 1919 را به ایران تحمیل کند . مخالفت شدید مردم ایران و نمایندگان مجلس با این قرار داد استعماری که در حقیقت امر ایران را به مستعمره انگلستان مبدل می ساخت ، سبب شد که امپریالیسم انگلیس به تمهیدی دیگر متوسل شده و از طریق دست زدن به کودتا، اهدلف سلطه گرانه خود را پیش به برد . کودتای 3 اسفند سال 1299 ، به سرکردگی سید ضیا الدین طباطبائی روزنامه نویس جیره خوار انگلیس و رضا خان میرپنج ، دسیسه ای امپریالیستی برای غارت ثروت های زیر زمینی ایران و مبارزه با سزایت کمونیسم به این کشور بود . قراردادد نفت که در سال 1933 بین ایران و انگلستان منعقد شد ، قرار دادی استعماری بود که دولت بریتانیا را بر شئون اقتصادی و سیاسی ایران ، حاکم میکرد . طبق این قزلر ذاذ ننگین که مدت آن 60 سال بود، تنها 17 در صد سوذ حاصله از نفت جنوب نصیب ایران میشد. مالیاتی که شرکت نفت انگلیس و ایران به خزانه داری انگلستان پرداخت میکرد ، بیشتر از سهم ایران از نفت بود! در طول دو دهه سلطه گری و مطلق العنانی، رضا شاه دست خود را به خون بیشماری از آزادیخواهان و دگر اندیشان آلوده کرد . به دستور رضا شاه ، پژشک احمدی ، با تزریق آمپول هوا در روز روشن زندانیان سیاسی را به قتل میرساند. دستگاه تفتیش عقاید رضا شاه ، اختناق و سانسور مرگ باری را در عالم سیاست و مظبوعات، حاکم ساخته بود. دو شاعر برجسته معاصر ، میرزاده عشقی و فرخی یزدی به جرم آزادیخواهی ، به دست جلادان حکومت ترور و وحشت ، کشته شدند. در زمان کودتای سوم اسفند ، رضا خان ، آهی در بساط نداشت . اما وقتی توسط قوای نظامی متفقین ، روانه تبعیدگاه شد ، به یکی از بزرگ ترین ثروت مندان جهان مبدل شده بود . رضا شاه با زور و قلدری در مدت حکومت استبدادی خود ، مالک صد ها پارچه از دهات ایران، شده بود . در زمان رضا شاه از ده تا دوازده میلیون جمعیت ایران ، بیش از هشتاد در صد در دهات زندگی میکردند و اسیر چنگ اربابان بیرحم و ژاندارم های ستمگر بودند. یکق از علل اصلی بقای فئودالیسم و اساس ارباب - رعیتی در ایران در زمان رضا شاه ، همانا این واقعیت بود که بزرگترین فئودال ایران، حاکم و پادشاه خودکامه این سرزمین بود . آقای کردی این همه در ستایش از رضا شاه و خاندان پهلوی، خود را خسته نکن . قرن بیست و یکم دوران معرکه گردانی ولی فقیه های آزادیکش و شاهان خودکامه نیست.