"شرایط روز جهان با چالش‌های

برای بازگشت به ملی‌گرایی سکولار مساعد است. جنبش‌های ملی‌گرا (که چپ به نادرستی آن‌ها را فاشیست و نژادپرست معرفی می‌کند) در آمریکا و اروپا در حال نیروگیری هستند تا کشورهایشان را از غلبه ذهن‌شویی، پاکیزگی سیاسی، سیاست هویتی (همانا قبیله‌گرایی) و نسبی‌گرایی فرهنگی (همانا پوچ‌گرایی) که نسخه‌هایی برای افول تمدن غربی هستند، نجات دهند". پایان نقل قول.

نمونه های ملی گرائی - Nationalism نوعی آگاهی جمعی است، یعنی آگاهی به تعلق به ملت که آن را «آگاهی ملی» می‌خوانند. آگاهی ملی، اغلب پدیدآورنده حس وفاداری، شور و دلبستگی افراد به عناصر تشکیل‌دهنده ملت (نژاد، زبان، سنت‌ها و عادت‌ها، ارزش‌های اجتماعی، اخلاقی، و به‌طور کلی فرهنگ) است و گاه موجب بزرگداشت مبالغه‌آمیز از آن‌ها و اعتقاد به برتری این مظاهر بر مظاهر ملی دیگر ملت‌ها می‌شود. ویکیپدی - :

Donald Trump - آمریکا
Jair Bolsonaro - برزیل
Narendra Modi - هند
Recep Tayyip Erdoğan - ترکیه
Rodrigo Duterte - فیلیپین
Orbán Viktor Mihály- مجارستان
و بسیاری دیگر نمونه هایی هستند که ظاهرا باید سر مشق ما باشند!! از اقلیت های اتنیکی ترک و کرد و بلوچ و عرب و ملی گرائی آنها هم که نباید صحبت کرد.

دریغا "این ره که تو میروی به ایرانستان است".