جناب محسن کردی گرامی/ رئیس

"رئیس رادیو و تلویزیون حکومتی ایران خواستار پیگرد حقوقی شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور شد و ادعا کرد که ۱۳۰ شبکه به زبان فارسی و ۱۴۰ شبکه با لهجه اقوام ایرانی علیه کشور برنامه پخش می‌کنند" بعبارت دیگر جمعا 270 کانال تلویزیونی و رسانه ای مخالفین "روزی نامه های" دروغ پرداز جمهوری اسلامی را شکست داده اند؛ بگونه ای که خبری که در رسانه های خارج کشور طرح می شود به موضوع و خبر روز در ایران و جهان مبدل می شود(مثلا نوید افکار ؛ دختر آبی و..) تا انجا این رسانه ها نقش داشته اند که رزیم مجبور شده است که شیوه های قضایی و رسانه ای خود راتغییر دهد ؛ مثلا نگاه کنید :" خبرگزاری قوه قضائیه ایران گزارش داده ماموری که در فیلم تعرض و کتک زدن یک زن جوان در آبادان دیده می‌شود، بازداشت شده است و در صداوسیمای ایران با پخش ویدیو دختر ابادانی که با دوربین صحبت می‌کند می‌گوید که "کارم را قانونی پیگیری می‌کنم" و "به رسانه های خارجی ارتباطی ندارد و تمام شایعات آنها واقعیت ندارد؛ مردم توجه نکنند" نشان از تاثیر گزاری رسانه های خارج از کشوری را نشان می دهد.
از سوی دیگر می دانیم که اکثر رسانه های پر قدرت خارج از کشوری توسط دولت های که با رزیم تهران مشکل سیاسی دارند؛ از سوی این دولت ها حمایت مالی می شوند فقط تنها معدودی رسانه اپوزیسیون وجود دارند که به لحاظ مالی کاملا مستقل و وابسته به حامیان خود هستند .( مثلا ایران گلوبال با 16 سال کار حتی یک سنت هم از هیج دولت و یا سازمان سیاسی دریافت نکرد) خوب حالا اگر تلویزیونی و یا رسانه ای پر مخاطبی به من ؛ به تو و یا به دکتر دوشوکی تریبون بدهد و هیج شرطی هم برایمان نگذارد ؛ ایا آن را باید پس بزنیم ؟ و از این امکان صرف نظر کنیم ؟ مثلا جناب دوشوکی بار ها در تلویزیون ایران اینترنشینال و بی بی سی مصاحبه کرده است و می دانیم حامی مالی آنان عربستان و دولت انگلیس می باشد (شخصا همواره مشوق دکتر دوشوکی بودم و از کار او دفاع کردم مثلا در مقابل آقای شهرام همایون که مصاحبه دوشوکی با بی بی سی را خیانت می ارزیابی می کرد). در مورد عراق و صدام شرایط تاریخی کاملا با امروز فرق دارد و در این باره همواره مخالف بودم و کار مجاهدین و دیگر گروههای چپ مستقر در عراق را نادرست می دانستم . سخن اخر در مورد آزادی بیان در ایران گلوبال موضوع دیگری است :"سایت مخالف هزگونه نژادپرستی و راسیزم و اختلافات و جنگهای قومی-ملی است. مطالبی که مبلغ نژادپرستی و فاشیزم، ایجاد کینه و دشمنی در میان اقوام و ملیتها و مردمان ساکن ایران باشند، منتشر نخواهند شد ولی بحثهای نظری و تئوریک درباره این مقولات امکان انتشار در سایت را دارند." بنابراین کار رسانه های دیگر که در این باره محدودیت و سانسور برای دگر اندیشان اعمال کردند را کاملا نادرست می دانم