hashang asadi. : همسرم و من

همسرم و من این سریال را با هم دیدیم ، به نظرات مشترکی رسیدیم .این سریال کاری کاملا متفاوتی با دیگر سریالهای مرسوم ترکی که ما ایرانی ها آشنا هستیم ، بنظر آمد. شاید متاثر از نوع کار تهیه کنندگان فیلم های دوپهلوی ایرانی زیر سانسور ، که می خواهند کمی عمیق تر به آنچه در ظاهر قضاوت می شود را ، برای بیننده بشکافند... چقدر موفق بود بحث دیگری است . شاید تلاش یک فیلم نامه نویس آماتور برای نزدیک شدن به واقعیتها را میشود هم دید . آنچه مرکزی است ، نقش زن در فرهنگ مردسالارانه مذهبی است ، که بین له شدن در زیر آوار خرافات، مذهب ،بیماری ، بیکاری....سعی دارد راه حلی بیابد ....بالانسی در روزمرگی خود جستجو کند.. در این جستحوگری بازیگر اصلی فیلم، پاسخ هایی برای سئوالات خود می یابد. البته نتیجه شخصی او ، برای رهایی خودش در حد جلوگیری از بیهوش نشدن و نیافتادن است . . هم طبقه او قادر نیست آرزوهای بالاتری داشته باشد ، در حد شوهر مهربان شاید ، در مقایسه با خشونت برادرش .. شاید فیلمنامه نویس قصد دارد واقعیت زندگی نیمه سنتی جامعه ترکیه امروزی را منعکس بکند، یعنی.در بستر رشد فرهنگی خود همان است که ما در فیلم می بینیم ، بیش از این نمی طلبد .... آری دختر ملا حجاب از سر گرفت و راه خودش را انتخاب کرد... اما نقش او زیر سایه قهرمان اصلی فیلم و کنجکاوی اش قابل اغماض بود. ...اما نیمه دیگر داستان نسل مدرن ، زنان تحصیل کرده ..از طبقه متوسط ... بسیار نارسا بود .. به عبارتی در اینجا عملا تمام ارزشهای لیبرالی را بصورت منفی به خورد بیننده میدهد و فیلم در علاقمند سازی کنجکاوی دختر مذهبی که مثبت است ، اکراه و دوری گزینی از ارزش های آزادی زنان مدرن را تبلیغ می‌کند ، اگر چه نکات مثبت هم از آنطرف منتقل می شود ... روی هم رفته این سریال کوششی بوده است که ارزش دیدن دارد . اشاره شما به انتگراسیون بسیار درست است، دره های عمیق تاریخی وجود دارد که تضاد آشکار آن در شرایط فعلی حرف اول را میزند