Skip to main content

پیش از هرچیز میگم که من برای

پیش از هرچیز میگم که من برای
پگاه ستایش
عنوان مقاله:
۱۸ بهمن زادروز گوگوش

پیش از هرچیز میگم که من برای گوگوش اعتبار خاصی قائل هستم چون شخصی است واقعا خودساخته و گمان نمیکنم حق کسی را هم ضایع کرده باشه .
مجسم کنید یک دختربچه که تنها با استعداد و خوشگلی خدا دادش.

توانست به موفقیت هایی برسد که تحسین برانگیزه.
ولی در رژیم اسلامی که از زن ۵۰ ساله ی فلان مقام رژیم گذشته نگذشتن و مانند صدر اسلام بهمه زحمت دادن چطور میشه باور کرد که این ستازه ی زیبا را نادیده گرفته باشن.که صدالبته بهیچ وجه تقصیری متوجه گوگوش نیست و بباورمن او هم یکی دیگر از قربانیان اسلام ناب محمدی بوده.
با قدری تفکر میشود حدث زد که ایشان در این مدت خاموشی در ایران در واقع زیرعبای یک دم کلفت بوده طوریکه سایر گرگها حتی طرفش هم جرات نداشتن بروند. و باز میشود برداشت کرد که پس از چندین سال و مسن تر شدن ایشان و شاید هم با خواهش تمنا دست از سرش برداشته و پاسپورتش را جور کرده بشرطی که هیچ نگوید. طوری طرف را ترسانده اند که حتی در کانادا هم بوی دسترسی خواهند داشت و پس سکوت را رعایت کند وگرنه !
همانطور که گفتم کوچکترین ایرادی به ترس وحشت گوگوش نیست. فقط امیدوارم برای رونمائی از چهره ی پلید اسلامیان ماجرا را در جائی نوشته باشه تا در آینده جهانیان بدانند چه بر ایرانیان گذشته که خمرهای سرخ را روسفید کرده.