Pandora Noury مشتاق بودم

مشتاق بودم دوستان شرکت کننده در مصاحبه چند نکته را بیشتر باز می‌کردند :
۱) آیا مبارزه کسانی که به دموکراسی اعتقاد نداشتند را میتوان مبارزه با استبداد شاه دانست ؟ اگر برای آزادی نمیجنگیدند منظورشان از عدالت اجتماعی بیشتر در کشوری که رشد ۸٪ اقتصادی داشت چه بود ؟ آیا درآمد زحمت کشان در ایران کمتر از ویتنام، کوبا و یا چین بود ؟
۲) آیا جوانان چپ کارنامه جنبش مشروطه ، فضای سیاسی باز بین ۱۳۲۰ و ۱۳۳۲ ( فعالان سیاسی که یکدیگر را به ترور تهدید میکردند ) را مرور کرده بودند یا ترجیح میدادند وقت خود را به مطالعه وقایعی که در کشور های انقلابی رخ میداد بگذرانند ؟
۳) برداشت جوانان چپ از مخالفت جبهه ملی برای تشکیل دولت در ۱۳۴۱/ ۴۲ چه بود و پشتیبانی از خمینی چه بود ؟
۴) اگر شاه فضای سیاسی را باز میکرد با چه اپوزیسیونی روبرو می شد !؟ در جوی که اپوزیسیون نه منتقد و خواهان اصلاحات بیشتر بلکه انقلابی و برانداز بود آیا اگر به جای شاه بودند به آنها اجازه فعالیت میدادند ؟ مگر در اوئل انقلاب ، جناب فتاپور در مصاحبه در تلویزیون ایران اعلام نکرد که فعالیت کسانی که موافق نظام سرمایه داری هستند باید ممنوع شود ؟ با چه منطقی از شاه رفتار مدارا میخواستند در حالی که خودشان اهل مدارا نبودند ؟