Ahmad Purmandi

درست می گویید آقای اعتمادی عزیز! باید اول به خطا اعتراف و برای پذیرش عواقب آن اعلام آمادگی کرد و بعد هم همانطور که بدرستی نوشتید، دست به ریشه یابی زد تا برای نسل های بعد درس بشود. حمزه فراحتی هم شحاعت بیان حقیقت را داشت وهم در حد توانش، دست به ریشه یابی زد. کم است، می دانم. چپ های ایران کار های بدی کرده اند و گاه از مرحله اعتراف هم هنوز فراتر نرفته اند. از حاکمان کنونی انتظاری نیست. اصلاح طلبان هم بسیاربعید است که استعداد لایروبی طویله ها را داشته باشند. اما در این بین، انتظار جدی از آقای رضا پهلوی به مثابه میراثدار رژیم پادشاهی وجود دارد که یا از این میراث صرف نظر کند و یا اگر مدعی میراثداری است، کل میراث را و بدون برخورد گزینشی، مالک باشد. ببینید ! در آن سالهای اقتدار مطلقه محمد رضا شاه، فجایع زیادی اتفاق افتاده است. ترور بیژن حزنی و هشت تن دیگر در زندان یکی از آنهاست. اما تنها مورد نیست. در روزنامه ها نوشتند که منصور فرشیدی و محمود نمازی تازه مخفی شده (که اطلاعاتی هم از چریک ها ندارند) در درگیری کشته شدند تا با خیال راحت هر چقدر میخواهند شکنجه شان کنند وبعد هم با خیال راحت آنها را بکشند. محمود وحیدی و سعید کرد را بدلیل اینکه بدشانسی آورده بودند وبعد از اینکه شاه اعلام کرده بود شکنجه در زندانهای ایران متوقف شده، دستگیر و شکنجه شده بودند، بدون اینکه کاری کرده باشند، با خوراندن سیانور کشتند تا ردی از شکنجه های حدید نماند. اینها دوست عزیز من! فاکت هستند. هر چند تلخند و باور نکردنی! می خواهید یک جنبش "می تو" ی سیاسی داشته باشیم؟ بسیار عالی! شما که دست تان راحت تر به آقای پهلوی می رسد، از ایشان دعوت کنید که وارد این جنبش بشود و در تک-تک این موارد دست به شفاف سازی و ریشه یابی بزند. رفقای ما در آن سالهای ترور و خفقان، مرتکب اشتباهات بزرگی هم شدند. عملیات تروریستی که گاه به قتل بی گناهان هم منجر شد و دست زدن به ترور های فاجعه بار درون گروهی، صفحات سیاسی در پرونده گروه های چریکی هستند. ما اگرچه همه رخت چرک ها را به آفتاب ندادیم، اما ولو قطره چکانی، حرف زده ایم و حداقل در نشست های رسمی و کنگره ها ، خودزنی هم کرده ایم. کم است! می دانم. آقایان جر دفاع و توجیه چه کرده اند؟