مارکوس اورلیوس امپراتور

مطالبات مردم را در لفافه های پیچیده قرار میدهیم و بعد از آنکه خود از آن چیزی سر در نیاوردیم انگشت حیرت به دهان میگزیم که ایراد کجاست؟ مردم بطور عموم وقتی برای اندیشیدن نمی گذارند و همه آنها که به خیابانها می آیند بخاطر کتاب خواندن به خیابان نمی آیند. آنها ساده فکر میکنند و ساده می اندیشند و سبک سنگین میکنند و بر میگزینند. اگر امروز در خیابان ها رضارضاپهلوی و رضاشاه روحت شاد سر میدهند، خیلی ساده.. و خیلی ساده بخاطر آن است که آرزوی همان دوران را میکنند. «روشنفکر» ما اما بجای پرداختن به این مطالبه ساده بحث نوستالژی و یا دلزدگی از این رژیم را پیش می کشد. یا به گونه ای برخورد میکند که گویی مردم نمیدانند ساواک چه کرده است که این شعارها را میدهند. مردم خیلی ساده زندگی زمان شاه را میخواهند و تبلور این خواست را در چهره رضاپهلوی می بینند. لذا اگر گفته مارکوس اورلیوس را مقابل خود بگذاریم، همه گروههای سیاسی لازم است که دور رضاپهلوی جمع شوند، پرچمی بدستش بدهند بیاندازندش جلو! بجای سنگ اندازی در راه او از او پیروی کنند. و باز ساده ترین پاسخ را مخالفان شاید این گونه بدهند که دوباره رژیم استبداد پیشین برقرار و ساواک باز خواهد گشت. فکر میکنم ساده ترین پاسخ از جانب مردم باز این خواهد بود: ما که مشکلی با ساواک نداریم، آنکه مشکل دارد نگران باشد. من بقال، من آموزگار، و من مدیر بانک همان زندگی زمان شاه را میخواهم و مشکلی هم با هیچ چیز آن ندارم.
من فکر میکنم که ما نیز بجای آنکه به نگرانی های مان در صورت جلو افتادن رضا پهلوی بیاندیشیم به شرایط اجتماعی زمان شاه فکر کنیم. زندگی در آن شرایط زندگی ایده آلی بود. و داشت بهتر میشد. میتوانیم همان را بهتر کنیم. مسلما این مردم پس از پس زدن جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات سفاکش به هر آدم عاقلی نشان میدهند که از راه فشار چه ساواک چه وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی نمیتوان برقرار ماند. و فکر میکنم اینقدر عقل در سر رضاپهلوی باشد که خطای آزموده را آزمایش نکند. کمی بهم امیدوار باشیم کارها درست میشود. متاسفانه در این 40 سال اینقدر این اپوزیسیون به شاهزاده سخت گرفته است که به نظر من میلش را به حضور فعال در صحنه از دست داده است و این یک فاجعه است.