به موضوعات مهمی اشاره داشتید

نامه‌ی سه نفر از سران جبهه ملی ایران، دکتر کریم سنجابی دکتر شاپور بختیار و داریوش فروهر به محمدرضا پهلوی در خرداد ۱۳۵۶ مثل توپ در محافل سیاسی صدا کرد. از محتویات نامه بگذریم که وقتی با نگاهی تاریخی به آن مینگریم سرشار از شعارهای نامربوط و غلوهایی به اندازه کوه اورست بود اما تاثیر بسزای آنرا در جرات دادن به فعالین بالفعل صحنه سیاسی ایران در طیف اپوزیسیون یا میتوان گفت نوعی هم پوزیسیون را نمیتوان نادیده انگاشت. از تاثیر این نامه همین بس که در شمار یکی از تاثیر گذاران مهم در راه انقلاب 57 بشمار میرود. نوشتن این نامه، علیرغم هشداری که نویسندگان نامه نسبت به جان خود داده بودند، بر خلاف تصورشان اصلا جان شان تهدید نشد و تقریبا حتا با بی اعتنایی روبرو شدند. ولی همین بی اعتنایی قوت قلبی برای سایر صداهای خفته بود که از حنجره بیرون بیایند و بیشتر شوند. این گونه نامه های سرگشاده خطاب به کشورهای عضو سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری بین المللی، بر خلاف زمان شاه، تاثیر زیادی بر رژیم فعلی دارد و از آن سخت در هراس است و نمیتواند بی اعتنا بماند. سرنوشت شاه روبروی علی خامنه ای است و تن او از دیدن چنین اعتراضاتی میلرزد. از این پس در جمهوری اسلامی شاهد نامه های فراوانی از این دست خواهیم بود. و البته.. از نگاه من در شرایط فعلی جامعه بین الملل دلیلی برای اعتنا به این گونه نامه ها نمی بیند. اما تاثیری که این گونه نامه نوشتنها بر فعالین سیاسی در ایران دارد کاملا مشخص است. این نامه ها دلها را به هم نزدیکتر میکند. با زیاد شدن نفرات، و پراکندگی اهداف، دست و پای رژیم برای سرکوب بسته تر و بسته تر میشود و همین کمک میکند که نیروهای مخالف بدون بیم از جان شان یکدیگر را پیدا کنند و متحد شوند و این پاشنه آشیل این رژیم است. با امکانات دنیای دیجیتال و ادامه این گونه فعالیتها، دور از انتظار نیست که روزی که چندان هم دور نیست، مردم در ابعاد میلیونی به خیابانها بریزند. در این فاصله باید نیروهای مسلح را به پیوستن به این حرکتها تشویق کرد. و نیز با روشهای روانی از قبیل عمومی کردن نام و ادرس خانه نیروهای سرکوبگر و نیز پس زدن افراد خانواده شان از طرف افراد محل و جامعه آنها را تحت فشار روحی قرار داد که به مردم بپیوندند. ما هنوز تصویر ضربدرها روی خانه های متعلق به ارتشیان در انقلاب 57 را بخاطر داریم. آن ضربدرها کم تاثیر نداشت. این گونه بنظر میرسد که مردم دارند یکدیگر را پیدا میکنند و این نوید خوبی برای سال جدید است.