Skip to main content

جناب مقدس. جامعه سیاسی ایران

جناب مقدس. جامعه سیاسی ایران
محسن کردی
عنوان مقاله:
سپاسگزاری از شاهزاده رضا پهلوی

جناب مقدس. جامعه سیاسی ایران از این گونه «سپاسگذاری ها» که به خاطر حضور ملوکانه تقدیم میشود خاطره خوبی ندارد. دو پادشاه بر اثر این گونه سپاسگذاری ها و تایید های نالازم از موقعیت شان ارزیابی صحیحی نتوا

جناب مقدس. جامعه سیاسی ایران از این گونه «سپاسگذاری ها» که به خاطر حضور ملوکانه تقدیم میشود خاطره خوبی ندارد. دو پادشاه بر اثر این گونه سپاسگذاری ها و تایید های نالازم از موقعیت شان ارزیابی صحیحی نتوانستند بعمل بیاورند. رضاشاه متوجه عنقریب بودن حمله متفقین به ایران نشد و سلطنتش را بر باد داد و محمدرضاشاه با ارزیابی های «خاطر مبارک آسوده باشد» با ناباوری و دلی شکسته از ایران رفت. و این برای من و شما که دل مان بدرد می آید که چگونه شاهان خدمتگذارمان سقوط کردند باید درس خوبی باشد. هر دو پادشاه چوب «سپاسگذاران» را خوردند و از درک حقایق عاجز ماندند. سپاسگذاری از رضاپهلوی خدمت به او نیست بلکه یک سم است برای او. هر خدمتگذار به میهن پاداش خود را از وجدانش میگیرد. اگر به مقالات من در همین ایران گلوبال مراجعه بفرمایید ملاحظه میفرمایید که بارها و اگر به کامنتها دسترسی داشته باشید صدها بار از حقانیت شاهان پهلوی دفاع کرده ام و قلم زده ام و از رضاپهلوی و نیات نیک او برای ایران و این که نیروهای اپوزیسیون حتا آنان که رضاپهلوی را قبول ندارند و به او و نیاتش مشکوک هستند، چه سلاح برنده ای بخاطر وجود او در مقابل جمهوری اسلامی در دست دارند. اما هرگز یک کلمه از رضاپهلوی تشکر نکرده ام. وظیفه اش است. آنچنانکه وظیفه من و شما و آن کمونیست. مردم در راه مبارزه با این رژیم عزیز داده اند، برادر، پدر، خواهر و مادر داده اند و آوارگی و بیچارگی کشیده اند. اگر جای سپاس است آیا آن دیگران نسبت به شاهزاده ارجحیت ندارند؟ با این وجود هرگز و هرگز این زجر دیدگان متوقع سپاس کسی نبوده اند. حتا شکنجه شدگان هر دو رژیم هرگز متوقع سپاس نبوده اند و دوستانه به شما عرض میکنم کهم اگر بروید و به فلان کس که شکنجه شده هر دو نظام یا نظام جمهوری اسلامی بوده بگویید فلانی دستت درد نکنه خیلی ممنون که مبارزه کردی شکنجه شدی و برادرت اعدام شد این تشکر نیست برعکس گویی داری به او فحش رکیک میدهید. تصور نمیکنم درک این موضوع نیاز به هوش زیاد داشته باشد.
این که مینویسید «کدامین ایرانی ای را میشناسید که همانند شاهزاده، با وجود خطر جانی از سوی دشمنان داخلی‌ چیره شده بر نیابوم ما، اعلام آمادگی خلبانی‌ برای جنگ با دشمنان ایران داده باشند» شما به خودتان نگاه نکنید. شاهزاده اعلام خلبانی کرده اند - که یک تعارف سیاسی بود و علیرغم داشتن گواهینامه پرواز با جت هرگز حتا یک بمب تمرینی هم با هواپیما نیانداخته بودند - اما خلبانانی داشته ایم که علیرغم این که بخاطر کودتای نوژه یا بازخرید شده بودند و یا در زندان منتظر حکم اعدام شان بودند بخاطر وطن شان زن و بچه شان را گرو گذاشتند و به جنگ رفتند و جان شان را از دست دادند. حالا پیش خودمان بماند، من هم مقالاتی دارم که در آن در مقابل منتقدین شاهزاده گفته ام که شاهزاده بجای آنکه مثل سایر شاهزادگان برکنار شده به دنبال عیاشی برود 42 سال است که میدان است. در جای خودش دفاع خودم را از ایشان کرده ام. اما شما اینجا سر خواننده منت میگذارید که شاهزاده وظیفه میهنی اش را انجام بدهد. متاسفانه کار شما هیچ خدمتی نه به شاهزاده است و نه به لحاظ سیاسی صحیح. دو پادشاه را ما بخاطر رفتار چاپلوسانه «سپاسگذاران» به اشتباه انداختیم که به قیمت تاج و تخت شان و بر باد رفتن زحمات شان تمام شد. به شاهان و روسای جمهور و قدرتمداران باید فقط سخت گرفت تا هوا برشان ندارد و خودشان و کشورشان را بر اساس سیاست های نادرست شان بباد ندهند. بعد از مرگ شان یا در پیرانه سری فرصت برای سپاسگذاری هست. اما قدرتمدار را باید انتقادی نگاه کرد. اگر شاهزاده را مثل من دوست دارید مراقب باشید قدم اشتباه بر ندارد. برای سپاسگذاری از او و سایر مبارزان راه آزادی وقت زیاد است. با مهر از شما که میدانم در دل تان خیر شاهزاده را میخواهید.