جناب مهران مقدس، من هم خدمت

بسیار خوب، شخصا این را به عنوان یک گام مثبت از جانب شما قبول میکنم. گرچه ای کاش از همان اول چنین توصیفی به کار برده نمی شد. ولی ببینید، من میانه ای با سلطنت طلبی و مشروطه خواهی ندارم. اعتقاد دارم که سیستمی است متعلق به گذشته. علاوه بر این، در ایران قابل اجرا و پیاده شدن نیست چرا که بلافاصله به لحاظ شرایط فرهنگی جامعه ایران، به دیکتاتوری و یک رژیم توتالیتر منحرف میشود و خیری برای کسی نخواهد داشت. مثلا از فردوسی مثال آورده اید. از نظر من، شاید اشعار ایشان از نظر ادبی، فولکورولیک یا حتی تاریخی حائز ارزش و اهمیت باشد ولی نمیتواند در یک بحث راجع به شیوه حکومتداری مورد توجه و استناد قرار بگیرد. همچنانکه امروزه نمیشود از آموزه های گلستان سعدی برای تربیت فرزندان استفاده کرد یا از آموزه های اسلام برای حکومتداری استفاده کرد. مشکل اساسی، درجا زدن امثال شما در گذشته است. لذا، با استناد به آن آموزه ها، همچنانکه فردوسی میگوید

جهاندار محمود شاه بزرگ/ به آبشخور آرد همی میش و گرگ
ز کشمیر تا پیش دریای چین/ برو شهریاران کنند آفرین
چو کودک لب از شیر مادر بشست/ ز گهواره محمود گوید نخست
نپیچد کسی سر ز فرمان اوی/نیارد گذشتن ز پیمان اوی

شما، هم به همین ترتیب، کار را به تشبیه مردم ایران به جوجه می کشانید. چرا باید کسی از فرمان سلطان محمود سر نپیچد و چرا همه باید با ایشان پیمان ببندند؟ مگر سلطان محمود که بود؟ و یا پادشاهان دیگر؟ بلکه ذات همایونی شب دل پیچه داشته و صبح فرامین ملوکانه اما بی ربطی صادر بفرمایند. تکلیف چیست؟ نمیشود گفت که لزوما به سبب اخباری که به ایشان میرسد چنین فرامینی صادر کرده اند چون زندگی جامعه تحت تاثیر آن فرامین خواهد بود. اساسا این اخبار ویژه به دست صدام حسین و معمر قذافی و دیگران هم میرسید.
موضوع را خلاصه کنم. اگر کسی قصد دلگرمی دادن به آقای رضا پهلوی یا هر فعال سیاسی دیگری را داشته باشد، البته که میتواند مقاله ای تحلیلی بنویسد و با دلیل و برهان استدلال کند که عملکرد ایشان صحیح بوده. اما این قبیل سپاسگذاریها و دلگرمیها تباه کردن یک شخص سیاسی است. برای ایشان هم مضر است، برای پوتین یا اردوغان یا هر کس دیگری هم مضر است. موفق باشید.