Nasser Ashdjari
نظرات رسیده
Nasser Ashdjari
ممنونم به خاطر نقل این خاطره بیاد ماندنی ، حیف که خودم در آن روز حضور نداشتم و اخبارش را در تبریز دنبال می کردم
یاد میترا صانعی گرامی باد که با انفجار نارنک کشته شد
Nasser Ashdjari
ممنونم به خاطر نقل این خاطره بیاد ماندنی ، حیف که خودم در آن روز حضور نداشتم و اخبارش را در تبریز دنبال می کردم
یاد میترا صانعی گرامی باد که با انفجار نارنک کشته شد سیروس صابری زاده را نمی دانستم و شاید یادم رفته بود، یادش گرامی
در جریان خواندن سطور هم گریه ام می گرفت و هم از طنزها و تکه پرانی هات می خندیدم، رهبری سازمان در آن روزها تحت القائات حزب توده، جمهوری اسلامی دیگری در ذهن خود ساخته و پرداخته بود که جمهوری اسلامی اتوپیائی (ولی غیر واقعی) رهبران سازمان از ماه من تا ماه گردون فاصله داشت، رهبران سازمان تحت ریاست فرخ نگهدار و اعوان و انصارش، می کوشیدند آن فاصله را لاپوشانی کنند، اما در هر ثانیه ای، جمهوری اسلامی با شاخص هائی خودش را نشان می داد، ولی رهبران می گفتند که : این شالاه که گوربه است
به موازات آشکار شدن ماهیت حکومت اسلامی و سیاستی که از دیدن این ماهیت گیج می زد، سرخوردگی در بین اعضا و هواداران شایع شد، طوریکه آن تجمع، امروز به رویائی تکرار نشدنی می ماند و در صدها هزار نفر در قاب عکسی به یادگار ماندند
البته نکته ای را باید اضافه کنم که از همان دوران قبل از انقلاب ، هواداران جمهوری اسلامی معروف به فالانژ های آن دوران، از ظهور حکومتی از قعر تاریخ برخاسته خبر می دادند، همان ها که به تجمع روز کارگر حمله کردند، حداقل در نیمه دوم سال پنجاه هفت سازماندهی شده و آماده اجرای فرمان خوداوند تبارک و تعالی در قتل و کشتار شده بودند، نارنجک اندازی به سمت کودکان و مردم بی دفاع، دستور خوداوند تبارک و تعالی بود که جمهوری اسلامی برای اجرای همان دستور در سپهر سیاسی ایران ظاهر شد، بعدا ها در تداوم ماموریت جمهوری اسلامی، چهره های دیگری مثل بن لادن و امیر المومنین ابوبکر بغدادی و ملاعمر هم ظاهر شدند تا تخم ریزی افزایش یابد
دیدن این شاخص ها چشمی برای دیدن لازم داشت که نه حزب توده داشت و نه فدائیان اکثریت و نه ملی گرایان، تاریخ روزی نشان خواهد که تاوان چنین خطای هولناکی چه خواهد بود؟
بازم از یاداوری این خاطره ممنونم
ممنونم به خاطر نقل این خاطره بیاد ماندنی ، حیف که خودم در آن روز حضور نداشتم و اخبارش را در تبریز دنبال می کردم
یاد میترا صانعی گرامی باد که با انفجار نارنک کشته شد سیروس صابری زاده را نمی دانستم و شاید یادم رفته بود، یادش گرامی
در جریان خواندن سطور هم گریه ام می گرفت و هم از طنزها و تکه پرانی هات می خندیدم، رهبری سازمان در آن روزها تحت القائات حزب توده، جمهوری اسلامی دیگری در ذهن خود ساخته و پرداخته بود که جمهوری اسلامی اتوپیائی (ولی غیر واقعی) رهبران سازمان از ماه من تا ماه گردون فاصله داشت، رهبران سازمان تحت ریاست فرخ نگهدار و اعوان و انصارش، می کوشیدند آن فاصله را لاپوشانی کنند، اما در هر ثانیه ای، جمهوری اسلامی با شاخص هائی خودش را نشان می داد، ولی رهبران می گفتند که : این شالاه که گوربه است
به موازات آشکار شدن ماهیت حکومت اسلامی و سیاستی که از دیدن این ماهیت گیج می زد، سرخوردگی در بین اعضا و هواداران شایع شد، طوریکه آن تجمع، امروز به رویائی تکرار نشدنی می ماند و در صدها هزار نفر در قاب عکسی به یادگار ماندند
البته نکته ای را باید اضافه کنم که از همان دوران قبل از انقلاب ، هواداران جمهوری اسلامی معروف به فالانژ های آن دوران، از ظهور حکومتی از قعر تاریخ برخاسته خبر می دادند، همان ها که به تجمع روز کارگر حمله کردند، حداقل در نیمه دوم سال پنجاه هفت سازماندهی شده و آماده اجرای فرمان خوداوند تبارک و تعالی در قتل و کشتار شده بودند، نارنجک اندازی به سمت کودکان و مردم بی دفاع، دستور خوداوند تبارک و تعالی بود که جمهوری اسلامی برای اجرای همان دستور در سپهر سیاسی ایران ظاهر شد، بعدا ها در تداوم ماموریت جمهوری اسلامی، چهره های دیگری مثل بن لادن و امیر المومنین ابوبکر بغدادی و ملاعمر هم ظاهر شدند تا تخم ریزی افزایش یابد
دیدن این شاخص ها چشمی برای دیدن لازم داشت که نه حزب توده داشت و نه فدائیان اکثریت و نه ملی گرایان، تاریخ روزی نشان خواهد که تاوان چنین خطای هولناکی چه خواهد بود؟
بازم از یاداوری این خاطره ممنونم