زبان فارسی معجونی از زبان های
Anonymous
زبان فارسی معجونی از زبان های عربی،فرسی دری، و تورکی می باشد.این زبان با تمام بذله گویان ووصف کنندگانش بلکه از معدود زبانهای عقیم دنیاست که فاقد خلاقیت در افرینش اثر های فلسفی، علمی وتکنولوژیکی می باشد.تنها مزیت این زبان معطوفیتش برای خلق شعر ومرثیه است و بس. تحولات داخلی و عملکرد متکلمین منسوب به این زبان نشان می دهد که این زبان کارایی برای حفظ همبستگی بین ملل ساکن در ممالک محروسه ایران را نداشته و ندارد.حاکمیت این زبان عامل سرکوب ملل تحت ستم و تحریف تاریخ اجداد و نیا کانشان بوده و می باشد.بالیدن به تاریخ تحریف شده کذایی به اصطلاح چند هزار ساله توهمی بیش نیست زیرا این تاریخ متعلق به پدران همان مللی است که امروزه احساسات کودکانشان توسط حامیان این زبان سرکوب و در معرض نسل کشی فرهنگی می باشند . اگر روزی ممالک محروسه
از هم نپاشد ،صد البته که زبان رابط بین مللیت های ساکن ایران زبان انگلیسی خواهد بود، چرا که هیچکدام از ملل تحت ستم حاضر به قبول زبان فارسی بعنوان زبان تحقیر ورابط نخواهند بود ودرغیر این صورت ملت فارس در جغرافیای خودشان(فارسستان)مختار خواهند بود که هر زبانی را بعنوان زبان رسمی خود انتخاب نمایند.