در پی پخش اعتراف اجباری سپیده رشنو، زن معترض به حجاب اجباری از تلویزیون جمهوری اسلامی، موجی از محکومیت این اقدام و در همدلی با او در رسانه‌های اجتماعی به راه افتاد.
صداوسیمای جمهوری اسلامی شامگاه شنبه هشتم مرداد در بخش خبری ۲۰:۳۰ با صدای آمنه‌سادات ذبیح‌پور که از او به عنوان یک «بازجو-خبرنگار» نام برده می‌شود، برای اولین بار و پس از چندین روز بی‌خبری، سپیده رشنو را نشان داد.
در این گزارش، رشنو مقابل دوربین نشسته و با چهره‌ای به وضوح خسته اظهاراتی را درباره واقعه منجر به بازداشتش روایت می‌کند.
رشنو پس از آن که در یک اتوبوس در واکنش به تذکر حجاب اجباری یک زن محجبه مقاومت کرده و از این برخورد فیلم گرفته بود، بازداشت شد.
پخش اعترافات اجباری سپیده رشنو، پس از آن صورت گرفت که جمعی از کاربران در کارزاری با هشتگ #سپیده_کجاست نسبت به ادامه بازداشت و بی‌خبری از سپیده رشنو، اعتراض کردند.
بر اساس گزارش‌ها، رشنو به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند یک-الف منتقل شده و از دسترسی به وکیل و تماس با خانواده محروم است.
همچنین پخش اعترافات او، سه روز پس از پخش اعترافات اجباری یک زن با هویت نامشخص صورت گرفته که جمهوری اسلامی او را سپیده رشنو معرفی کرد.
اما بعدا، یک منبع مطلع به ایران اینترنشنال گفت این زن سپیده رشنو نیست و این ویدیوی اعترافات مربوط به زنی است که در اتوبوس با زن متذکر حجاب اجباری درگیر شده و دستش آسیب دیده است.
همچنین آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی پیشین در توییتی نوشت مکان فیلمبرداری در این فیلم، اتاق مخصوص اعترافات تلویزیونی (بند یک الف) است و این سوال را مطرح کرده که «چطور به خانم رایحه ربیعی اجازه حضور در این بازداشتگاه مخفی داده شده است؟»
اکنون پخش اعترافات خود رشنو با واکنش‌های گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است.
مسیح علی‌نژاد با اشاره به پخش اعترافات اجباری سپیده رشنو، از جامعه بین‌المللی خواست از او اعلام حمایت کنند.
پوریا نوری، برادر کسری نوری، دانشجو و درویش گنابادی زندانی، با اشاره به کارزار کاربران در روزهای اخیر برای کسب اطلاع از وضع رشنو، در توییتی نوشت: «در روزهای اخیر وقتی می‌نوشتیم سپیده کجاست؟ او اینجا بود جلوی دوربین با چهره‌ای سرکوب شده. سناریوی خیالی برای کسی ساختند که سوار اتوبوس شده بود تا یک روز عادی از زندگی‌اش را سپری کند و مطالبه‌اش آزادی پوشش بود.»
گروهی از کاربران با اشاره به اینکه سپیده نمادی از شهروندان سرکوب‌شده به دست جمهوری اسلامی است که به دنبال احقاق حقوق اساسی و اولیه خود هستند، نوشتند نام او همچون ویدا موحد، نخستین زنی که در خیابان انقلاب روسری خود را به چوب زد، در مسیر مبارزه با حجاب اجباری ماندگار خواهد شد.
عده‌ای هم با کنار هم قرار دادن تصاویری بدون حجاب و از دوره آزادی سپیده در کنار تصویر او در ویدیوی اعتراف اجباری به شکنجه شدن او اشاره و تاکید کردند حکومت به دنبال ایجاد رعب و وحشت میان مخالفان حجاب اجباری است اما به هدفش نخواهد رسید.
در همین زمینه، آرمین ابراهیمی، روزنامه‌نگار در صفحه توییترش نوشت: «جمهوری اسلامی سپیده رشنو را پس از ربایش، علنی شکنجه کرده و لجن سادات ذبیح‌پور از آن یک بسته «اعترافات تلویزیونی» ساخته تا القا کنند هر که مخالف کند، سرنوشتش چنین خواهد بود؛ باز هم به اعتراضات گسترده علیه «حجاب اجباری» می‌گویید مردم مقابل مردم؟!»
مازیار ابراهیمی که پیشتر او نیز در پرونده کشته شدن عوامل برنامه هسته‌ای ایران بازداشت شده و مجبور به اعترافات اجباری شده بود، نوشت: «درماندگان باز هم اعتراف اجباری پخش کردند. این اعترافات شاید در روزگاری مانند روزهای بعد از انقلاب نفعی داشت اما اکنون با استفاده از آن برای هر نوع مسئله ایی خوشبختانه نه تنها اثرگذاری خود رو از دست داده بلکه باعث به سخره گرفته شدن دستگاههای ناتوان امنیتی شده.»
در روزهای گذشته کاربران زیادی هم به زبان انگلیسی درباره سپیده رشنو اطلاع‌رسانی کرده‌اند، اما همچنان جزییات دقیقی از وضعیت این شهروند زندانی مخالف حجاب اجباری در دست نیست.
حجاب اجباری در ایران؛ اعترافگیری از سپیده رشنو
سپیده رشنو در فیلم اعترافگیری در صداوسیمای ایران
پخش اعترافگیری تلویزیونی از سپیده رشنو که شب گذشته از صدا و سیما پخش شد، واکنش‌های گسترده‌ای داشته است؛ خانم رشنو، زنی است که بعد از برداشتن روسری‌اش در اتوبوس و مجادله و درگیری یک زن محجبه با او بازداشت شد. در این فیلم اعترافگیری که معلوم نیست تحت چه شرایطی ضبط شده است، خانم رشنو حرف‌هایی هماهنگ با سیاست‌های حکومت می‌زند.
در روزهای گذشته و بدنبال خبر بازداشت وی، بسیاری از وضعیت نامعلوم خانم رشنو و سکوت نزدیکان او اظهار نگرانی کرده بودند.
سپیده رشنو نویسنده و ویراستار و هنرمندی است که حدود دو هفته پیش بعد از اعتراض به رایحه ربیعی، زن محجبه‌ای که در اتوبوس به او تذکر حجاب داد، بازداشت شد.
ویدیویی در روزهای گذشته در فضای مجازی دست به دست شد که نشان می‌داد یک زن چادری در اتوبوس با زنی که از نظر او حجاب ندارد، درگیر می‌شود و حتی دست او را گاز می‌گیرد و در نهایت از اتوبوس به بیرون هدایت می‌شود. سپیده رشنو هنرمند و ویراستاری است که در این ویدیو با زن چادری درگیر شده بود.
در شبکه‌های اجتماعی هشتگی‌‌هایی با عنوان «سپیده کجاست» و «سپیده رشنو» داغ شد
انتشار این ویدیو و سپس خبر بازداشت خانم رشنو در شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده‌ای داشته است و عده زیادی از کاربران ایرانی از برخورد سریع با او به شدت انتقاد کرده‌اند. به گفته این کاربران خانم رشنو زنی معترض است که به گفته این کاربران، صدایی «رسا» دارد و به حجاب اجباری اعتراض می‌کند.
اما از سوی دیگر، بازداشت او که مخالف حجاب اجباری بود، با حمایت طرفداران حکومت مواجه شد.
چند روز پیش و به دنبال بازداشت او، در شبکه‌های اجتماعی هشتگی از او داغ شده بود با عنوان «سپیده کجاست» و «سپیده رشنو». این هشتگ‌ها بعد از چند روز بی‌خبری از خانم رشنو داغ شدند و میزان حساسیت جامعه به سرنوشت او و معترضان دیگر را نشان می‌دادند.
اعترافگیری در صداوسیمای ایران
در چند روز اخیر، دو زن دیگر هم برای اعترافگیری جلوی دوربین صداوسیما قرار داده شدند، با چهره‌هایی محو شده؛ یکی از آنها زنی بود که دستش با حمله زن تذکردهنده در همان اتوبوس آسیب دیده بود.
آرش صادقی، زندانی سیاسی پیشین و فعال مدنی، در توییتی مکان ضبط این اعترافات اجباری را شناسایی کرده است.
او در توییتش نوشته است که «مکان فیلمبرداری از خانم سپیده رشنو و رایحه ربیعی اتاق مخصوص اعترافات تلویزیونی (بند یک الف) می‌باشد. حدود ۶ روز به صورت مداوم به این اتاق منتقل می‌شدم. این اتاق حدود ۳۰۰ متر با بازداشتگاه مخفی یک الف فاصله دارد. چطور به خانم رایحه ربیعی اجازه حضور در این بازداشتگاه مخفی داده شده است؟»
پخش تصویر سپیده رشنو «خلاف قانون بوده و قابل مجازات است »
محسن برهانی، وکیل دادگستری و عضو هیات علمی دانشگاه تهران پخش «اعترافات» سپیده رشنو، از تلویزیون ایران را اقدامی خلاف قانون خواند و عاملان این اقدام را «قابل مجازات» دانست.
او در توییتی نوشت: «به استناد مواد ۹۱ و ۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری، پخش تصویر سپیده رشنو ممنوع است و مدیران صدا و سیما و سایر افرادی که اقدام به این امر کرده‌اند، به استناد ماده ۶۴۸ تعزیرات قابل مجازات هستند.»
آقای برهانی که درحوزه علمیه قم تحصیل کرده است افزود: «قانون، الزام‌آور است و ملعبه و مضحکه نیست.»
او در توضیحات بیشتر گفت پرونده هنوز در دادسرا است و هنوز قرار جلب به دادرسی که در انتهای مرحله تحقیقات مقدماتی است، صادر نشده است.
حکومت ایران چند ماهی است فشارها بر زنان و دختران را بر سر حجاب افزایش داده است.
دیروز، شنبه ۳۰ ژوئیه، ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری ایران، در دیدار با اعضای ستاد «امر به معروف و نهی از منکر» از عملکرد این ستاد تقدیر کرد و در عین حال گفت که وظیفه دولت برای امر به معروف و نهی از منکر «از همه نهادها بیشتر است».
او از امر به معروف و نهی از منکر به عنوان «یک وظیفه دینی» نام برد و گفت: « امر به معروف وظیفه همه است. این ستاد وظیفه احیای امر به معروف رو دارد، نه وظیفه امر به معروف را. امر به معروف وظیفه تک تک افراد است، وظیفه همه سازمان‌هاست، وظیفه همه دولتمردان و مسئولین است.»
این در حالی است که جمعه گذشته، ۲۹ ژوئیه، آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران، در دیدار با امامان جمعه گفته بود که طرح مسئله حجاب «در فضای مجازی و رسانه‌‌ها» بهانه استعمار غرب است و باید «افشا و تبیین» شود، اما این کار باید «متین و منطقی» صورت بگیرد.
او گفت که استعمار غرب «به بهانه حجاب و اینها باز قضیه زن را مطرح کرده‌اند» و این موضوع «از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی همواره مطرح بوده است».
برخورد ماموران با زنان و دختران در خیابان‌های ایران بر سر حجاب
برخورد با زنانی که به حجاب اجباری اعتراض دارند، در میان خود مقام‌های جمهوری اسلامی هم مخالفانی دارد.
مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، گفته بود: « اگر بدحجابی مسئله خلاف قانون است، چرا در راهپیمایی‌ها یا ایام انتخابات روی این نوع پوشش‌ها مانور تبلیغاتی داده می‌شود؟ در همین انتخابات اخیر، پوسترها و تبلیغاتی که من در ستادهای آقای رئیسی و دیگر کاندیداهای اصولگرا دیدم، به مراتب پیشروتر از کاندیداهای غیراصولگرا بود.»
اما به نظر می‌رسد حجاب یکی از ابزارهایی است که حکومت ایران برای کنترل شهروندان و فضای عمومی به کار می‌گیرد.
علی خان‌محمدی، سخنگوی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، گفته است: « مسئله هجمه به حجاب فقط به شال و روسری ختم نمی شود و حتما به برهنگی و بحث همجنس‌گرایی کشیده می‌شود.»
حضور گشت‌های ارشاد و بازداشت زنان در خیابان‌ها، تصاویر آشنایی از این روزهای ایران است. زنان و دخترانی که تن به حجاب اجباری نمی‌دهند و ماموران در کوچه و خیابان با آنها برخورد می‌کنند. به نظر می‌رسد هرچه برخوردها با معترضان به حجاب اجباری بیشتر می‌شود، فریاد اعتراض مخالفان هم بلندتر می‌شود.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید