بی من و تو به سر شود !  بی تو به سر نمی شود! 

بی من و تو به سر شود ! 
بی تو به سر نمی شود! 
سیمای من و تو بعد از 13 سال کار رسانه ای تاثیر گذار، فعالیت خود را متوقف کرد و این راز سر به مهر را با خود به بایگانی سپرد که کدام شیرپاک خورده ای این همه پول را خرج استیج ، بفرمایید شام  و...کرد. 
کیوان عباسی که تا همین ماه گذشته، از مصاحبه گریزان بود، بالاخره درمقابل دوربین ظاهرشد و قصه هایی در مورد منابع مالی این تلویزیون سر و هم بندی کرد که مرغ پخته را هم به خنده می آورد. در حالی که ترازنامه مالی موسسه مرجان- صاحب رسمی این رسانه-  تنها در دو سال 2016 و 2017 ، 33 میلیون پوند ضرر نشان می دهد، و این موسسه در مقابل هزینه های هنگفت خود، تقریبا هرگز درآمدی نداشته است، کیوان عباسی مدعی شده است که سرمایه گذاران خطرپذیر !!، 13 سال پول خود را دور ریخته اند، تا روزی برای بزک  خربزه و خیار بیاد! 
آقای عباسی با این ادعای عجیب، فقط ثابت کرد که ذره ای احترام برای شعور بینندگان تلویزیون من و تو قایل نبوده و نیست و می توان این ادعای مخالفان من و تو را پذیرفت که هدف این رسانه تحمیق نسل جوان ایران بوده است. 
مستقل از این واقعیت تلخ اما، من و تو  سه خدمت بزرگ هم به جوانان ایران کرد. اول - من و تو سلطنت مرده را مجددا رو آورد و موجب شد تا جوانان،  والدین خود را به زیر سوال ببرند و فرصتی فراهم شود تا جامعه روشنفکری ایران از نو و این بار با عمق کافی، پوسیدگی این نظام قرون وسطایی و پیوند های مستحکم شیخ و شاه را به بررسی بنشیند و به نسل جوان کمک کند که با شعور و آگاهی مستقل، آینده خود را بسازد و دوم- من و تو سطح کار رسانه حرفه ای را بالا برد و به اهالی رسانه ایرانی نشان داد که چگونه می توان به درون خانه مردم، از هر قشر و طبقه ای راه برد و سوم- من و تو به پروژه اسلامیزه کردن زندگی مردم ایران ضربات سنگینی وارد کرد و مثل کاردی در قلب بنیادگرایانی نشست که تصور می کردند می توانند ایران را به دوران صدر اسلام برگردانند. 
کسانی که بودجه من و تو را تامین کردند، این کار را برای رضای خدا و خدمت به خلق انجام نداده اند. آنها سیاستمداران هوشیاری بودند و هستند که پول کشور شان را دور نریخته و نمی ریزند. فاز اول پروژه آنها با موفقیت به انجام رسید و حول یک نام، شبکه ای با 13 میلیون تعقیب کننده ساخته شد. گام بعدی، هر چه باشد، بر مبنای این سرمایه گذاری موفق و ثمرات آن و البته نه چندان دیر، برداشته خواهد شد.
احمد پورمندی