نقدی بر نوشته علل شکست گروه مهسا از نگاه آقای مسعود نقره کار

آقای نقره کار مشاور شورای مهسا در پیش گفتارخودش نوشته : همراه با بزدان شهدایی سخنگوی «شورای مدیریت گذار » و فواد داشایی دبیرکل« حزب مشروطه ایران «لیبرال دموکرات» از تشکل های عضو پیمان همکاری به عنوان مشاور، به نشست های«گروه ۶نفره مهسا» دعوت شدیم .
اما نقره کار ننوشته که این دعوت از ۳نفرابتدا ازشون کدام فرد یا افرادی در این نشست بوده و چگونه و با نام چه افرادی نامه ورود به این شورا  را کسب کرده اند ؟ زیرا بر مبنای گفته ها ‌نوشته های مختلف اساسا مشکل اصلی بغیر از عدم تجانس سیاسی در بین ان۶نفر، لیست دعوت افرادی است که از سوی آن ۶ نفر بویژه از سوی شاهزاده از افرادی  بغایت نامتجانس تر به این شورا بعنوان مشاور یا ناظر بوده است ! در عین حال آقای نقره کاردر. بند ۵ نوشتار خود آورده است که « آقای رضا پهلوی یکی از دلایل مهم خروج خود را اعتراض به برخورد های شخصی خانم مسیح علی نژاد اعلام کرد ضمن اینکه تاکید کرد نمی خواهد و نمی تواند کار تشکیلاتی بکند اما از این جمع و سایر جمع ها ‌تشکل های دموکراسی خواه حمایت خواهد کرد.». 
از سالیانی پیش دخالت های شاهزاده در امور تشکیلاتی مانند شورای ملی و  وکیل مردم بودن و ده ها شورای دیگر که حتا برای نمونه یکی ازان «تشکل ها» نتنها موفق نبوده اند بلکه عمر متوسط آنها به ۶ ماه نیز نکشیده است  اما بنا بر نوشته نقره کار البته نقل قول از سوی شاهزاده که ایشان گفته «نه می خواهد و نه می تواند کارتشکیلاتی کند» ، که درست هم است اما هیچ پادشاهی خواهی ازایشان نپرسیده که شاهزاده گرامی وقتی خودتان عدم توانایی خود را بیان می کنید چگونه استدلال جمع و تشکلی باید حتمن حضور نا مفید داشته و مرتبا نیز مدعی «حمایت» از آن تشکلات خیالی هستید و جدیدا نیز بگونه ای سخن می رانید کهانگار مرحوم کیسینجر دارد یک تیوری سیاسی جدیدی می دهد ؟ 
خیر قربانت گردم شما نشان داده و اذعان داشته اید که توانایی هایش را نداشته اما شوربختانه آن حس منافع سیاسی و مطرح شدن بیشتر از سوی شما، ورود شما را در هر تشکل سیاسی آنها را نابودکرده وانفعال و نا امیدی را در میان مردم بیشتر کرده که تم‌ها «سود» آن به جیب جمهوری ننگین اسلامی تهران می رود، لذا شاهزاده گرامی، شرط عقل و تدبیر سیاسی در موقعیت خطیر فعلی حکم می کند که شما سکوت و عدم حضور دراین گونه تشکل ها را انجام دهید و اجازه بدهید دیگر فعالان وفرهیختگان سیاسی موجود با تکام مشکلات جامعه سیاسی ما ایرانیان خود به حل مسایل پرداخته تا شاید بشود راهی در جهت نجات ایران عزیز مان پیدا نماییم .
بامید آن روز
۱۵مارس ۲۰۲۴
 امیرابراهیمی ( یک پادشاهی خواه )