نه به اون زینب و کلثوم شدنت، نه به این دایره و دمبک زدنت!

دوستان ... ترکی , فارسی
دری, بلوچی , کردی, عربی حرف زدن و...... گناه نیست.
اگر آقای توکلی که با اعقاید ایشان تا اندازه ای آشنایی دارم در مدت سالیان زندگی در غرب و آشنایی با فرهنگ دموکراسی عقایدش را تغیر داده است نه تنها گناه نیست درست بر عکس, این نشان دهنده رشد و آگاهی سیاسی ایشان را نشان میدهد.
دوست کمونیست دو آتشه ای در انگلستان داشتم که در سالهای 80 مرا دعوت به تظاهرات در خیابان های لندن کرد.
هرچند که میل به این کار را نداشتم ولی از روی ناچاری قبول کردم. اکثر افرادی که در این تظاهرات تشریف داشتند همه چپی های دو آتشه با ویزای دائمی و یا با پاسپورت انگلیسی , تحصیل کرده ولی بیکار, دارای حقوق سوسیالی از دولت انگلستان, دارای خانه های سازمانی که کرایه شان دولت میپرداخت, دارای بیمه های درمانی و اجتماعی که باز هم دولت انگلستان می پرداخت, دارای حق ورود به موزه و کتابخانه های انگلستان بطور رایگان بودند. در این تظاهرات یکی از این شعار ها این بود ( مرگ بر امپر یالیسم , زنده باد سوسیالیسم )....
بعد از تظاهرات که برای نوشیدن آبجو به یکی از (( پاپ )) های لندن رفتیم از دوستم سوال کردم..
دوست عزیز ...آیا شما می توانید پاسپورت شوروی را داشته باشید, دولت شوری ماهیانه برای شما پول و کرایه خانه شما را پرداخت بکند, بیمه های درمانی شما را بپردازد, دانشگاه ها را برای شما مجانی بکند و بعد بیایید در خیابان های مسکو فریاد بزنید که (( مرگ بر سوسیالیسم, زنده باد امپریالیسم ))؟
چون ایشان جوابی برای گفتن نداشت پاسخ داد ( چون در زمان قبل از مصدق, پول های نقت ما را انگلستان بلعیده است , ما هم حق داریم از پول های دزدیده شده استفاده بکنیم )...
دوستان... همانطور که اشاره شد, کمونیست ها وطنی ما در عالم هپروت و بالای ابر ها زندگی میکنند. و چون سالیان سال در این عالم زندگی کرده اند , قدرت شناخت از تحولات اجتماعی و حقیقی دور مانده اند . البته ایشان هم زیاد تقصیری ندارند. اگر موقعیتی میشد که ایشان هم سفری به کوبا و یا کره شمالی داشتند, شاید عقایدشان تا اندازه ای فرق میکرد.
دوستان اینک یک برنامه از یو تیوب را برایتان میفرستم, داستان یک ایرانی در زندان های کوبا را نشان میدهد. در این برنامه متوجه خواهید شد تاواریش فیدل کاسترو چه بلایی بر سر کوبا و مردمانش آورده است.
https://www.youtube.com/watch?v=yB4P5wTPdc0&ab_channel=%D8%AF%D8%A7%DA%…
و یا در یو تیوب تیتر (( خاطرات عجیب یک ایرانی در زندان کوبا / گفتگو با مهدی اسدی )) را جستجو بکنید.
در پایان به این کاربر یاد آوری بکنیم که ما (( آذری )) نیستیم. ما (( تورک )) هستیم . لطفآ از دادن هویت غلط که از سیاست های پان ایرانیست ها , شونیست های فارس و جمهوری جهل و جهالت اسلامی ریشه میگیرند, اجتناب بکنید. ما خودمان بهتر از شما میدانیم هویتمان چیست و کی هستیم و به قیّمی مثل شما ها احتیاج نداریم. سیز ساغ , من سلامت.

دیکتاتوری های پرولتاریایی و تک حزبی , انسان به یک ماشین (( بعله قربان )) تبدیل میشود. بعد از فروپاشی شوروی بخاطر حزب گندیده کمونیستی استالینیستی , از پانزده جمهوری که بوجود آمد, هیج یک از این جمهوری ها به یک سیستم دموکراسی هنوز دست نیافته اند. سال های زیادی میخواهد که ریشه گندیده و بیماری (( استالینیزم )) در این جوامع از بین برود.
بزرگترین مشکلی که چپ و اپوزیسیون امروزدر ایران دارد این است که از بافت و حقوق حقه ( ملت های مختلف در ایران ) بیخبر است. واگر هم خبر دارند این خواسته های ملت های دیگر در ایران را نادیده میگیرند.
خوشبختانه در این عصر شکوفایی دیجیتالی , ملت های غیر فارس در این فلات ایران نامیده شده , آنقدر رشد و به آگاهی سیاسی دست یافته اند که بدانند منافع ملیّشان در پشت داس و چکش است و یا پشت شیر خوابیده و یا در آزادی و استقلال.
در پایان جالب است که یک خاطره کوچک تعریف بکنم.
دوستی در اسکاتلند داشتم که در سالهای 80 رئیس سندیکای معدنچیان ذغال سنگ یک قسمت اسکاتلند بود. شاید بیاد داشته باشید که در سال 1984 , معدنچیان ذغال سنگ انگلستان به رهبری (( آرتوراسکارگیل )) که بمدت یک سال اعتصاب کرده بودند نزدیک بود که دولت مارگارت تاچرا را سرنگون بکنند. این دوستم از طرف سندیکای معدنچیان لهستان و شوروی سابق برای دوستی و همبستگی ( کارگرهای جهان ) و هم چنین برای کمک به معدنچیان اسکاتلند به این کشور ها دعوت شده بود. در نشستی که با چندین تن از کارگران و معدنچیان در شوروی سابق داشت با شوخی از او سوال کرده بودند که (( چه طبقه ای را در جامع شوروی بعد از سوسیالیزم و قبل از رسیدن به کمونیسم می بینید ؟)) ایشان جواب داده بود هیچ طبقه ای را نمی بینم. آنها با شوخی گفته بودند که در شوروی بعد از ( سوسیالیزم ) و قبل از ( کمونیسم ) , "(( الکل ایسم ))"وجود دارد......

چرا کمونیسم ستیزی،- تداوم انتقام بورژوازی امپریالیستی است؟ ،خطر و آسیب کمونیسم ستیزی برای بشریت در میان سلطنت طلبان؛بازندگان تاریخ. - کمونیسم ستیزی یعنی سیاست و ایدئولوژی امپریالیسم در مبارزه با سوسیالیسم، جنبش کارگری انقلابی، احزاب مارکسیستی، نیروهای مترقی، و جریانات دمکراتیک جهان. آنتی کمونیسم نشانه بحران عمومی سرمایه داری، ناامیدی تاریخی، زوال فرهنگی فکری، و وحشت کاپیتالیسم، بورژوازی، و امپریالیسم از سوسیالیسم احتمالی آینده است. کمونیسم ستیزی مشخصه و تمایل اصلی کل سیاست و ایدئولوژی امپریالیسم است. ریشه آن، بحران عمومی نظری و عملی در ایدئولوژی نظام سرمایه داری است. کمونیسم ستیزی مهمترین ابزار و سلاح سیاسی ایدئولوژیک بورژوازی در مبارزه علیه زحمتکشان و ایدئولوژی علمی شان یعنی مارکسیسم-لنینیسم است.
به نقل از توماس مان،نویسنده آلمانی و مبارز ضد فاشیسم، کمونیسم ستیزی فقط جنون اصلی عصر ما نیست، بلکه جنایتی علیه صلح و بشریت است. واژه آنتی کمونیسم ریشه یونانی فرانسوی دارد و بشکل عکس العمل بورژوازی علیه جنبش های خلقی و کارگری و جهان بینی علمی شان یعنی ماتریالیسم تاریخی و دیالکتیکی است. در بعضی از کشورهای غربی و جهان سومی، کمونیسم ستیزی، ایدئولوژی دولتی است. عواقب و خطر کمونیسم ستیزی برای بشریت را نباید دست کم گرفت. افشای آنتی کمونیسم و مبارزه علیه آن وظیفه مهم اخلاقی سیاسی ایدئولوژیک انسانهای صلحجو،ملی، هومانیست، سوسیالیست، و کمونیست است. به کمونیسم ستیز ارتجاعی و ضد بشر باید در هر زمان و مکان و شرایط اعلان جنگ نمود و با آن شجاعانه مخالفت کرد. از نظر تاریخی مرحله اول آنتی کمونیسم بورژوایی در پایان قرن 19 در زمان مارکس و انگلس شروع شد. مرحله دوم آن بعد از انقلاب اکتبر در روسیه و تشکیل سیستم جهانی سوسیالیسم بعد از پایان جنگ دوم جهانی آغاز گردید و تا مرز جنگ اتمی میان دو بلوک شرق و غرب پیش رفت. امپریالیسم همراه با بورژوازی و کاپیتالیسم همیشه ادعا نموده اند که ایدئولوژی کمونیسم غیردمکراتیک، غیرهومانیستی، مخالف حقوق بشر، و خلاف آزادی انسان است، در حالیکه آنها خود از طریق جامعه طبقاتی تقریبا 3000 ساله شان در طول تاریخ بشر، کم جنایت نکرده اند.
کمونیسم ستیزی در تمام اشکال ایدئولوژی امپریالیستی از جمله در اخلاق، هنر، فلسفه، ادبیات، اصول اخلاقی، حقوق، و جامعه شناسی نفوذ دارد. یکی از حامیان کمونیسم ستیزی، رهبران روحانیت ادیان ابراهیمی است که با ایدئولوژی مارکسیسم سرجنگ دارند و علیه جنبش خلقی و کارگری و علیه سوسیالیسم و کمونیسم مبارزه میکنند. علت و ریشه مادی آنتی کمونیسم امپریالیسم و بورژوازی، سرمایه داری انحصاری و قدرت طلبی سیاسی نظام سرمایه داری است. هدف آن از آغاز نابودی جنبش سوسیالیستی در تئوری و در عمل بوده.
بخشی از اهداف آنتی کمونیسم غربی، تعقیب و سرکوب نیروهای دمکرات، صلح طلب، و سوسیالیستی است و میکوشد از رشد نیروهای انقلابی و مردمی جلوگیری کند، احزاب و سازمانهای کمونیستی را تجزیه و متلاشی سازند و جهانبینی کارگری را با شکست روبرو نمایند و ناسیونالیسم شونیستی را تقویت کنند. آنتی کمونیسم مرسوم فعلی، سلاح ایدئولوژیک اصلی جنگ روانی امپریالیسم و توجیه سیاست تهاجمی علیه جریانات ترقی خواه و سوسیالیستی، توجیه فشار و تعقیب کمونیست ها و فعالان صلح و حقوق بشر در کشورهای امپریالیستی و کشورهای جهان سوم است.
آنتی کمونیسم از آغاز در جریان جنبش کارگری بشکل سلاح ایدئولوژیک طبقه سرمایه دار علیه مارکسیسم و بعدها علیه لنینیسم بوجود آمد و در مقابل زوال بیرونی ایدئولوژی بورژوایی، بشکل دشمنی با ماتریالیسم تاریخی دیالکتیکی وارد عرضه اجتماعی شد. آنتی کمونیسم حتی امروزه در کشورهای سرمایه داری مخصوصا در کشورهای عضو پیمان ناتو تبلیغ و حمایت میشود. تبلیغات آنتی کمونیسم میکوشد در لباس فریب، به بهانه اصلاح سوسیالیسم، پیشنهاد انواع مدل های سوسیالیسم ملی، و اقسام سوسیالیسم دمکراتیک، وارد جنبش ها و فضای سیاسی فرهنگی جوامع بحرانی و مستعد انقلاب و سوسیالیسم گردد.
آنتی کمونیسم امروزه هم خصوصیت اصلی و استراتژی سیاسی امپریالبسم است که ماهیتا انسان ستیز و ضد انقلابی است. از نظر تئوریک آنتی کمونیسم میکوشد از تمام انواع عناصر ارتجاعی و التقاطی ایدئولوژی بورژوایی و انواع نظریه های رویزیونیستی و اپورتونیستی، چه راست و چه چپ، استفاده کند تا جنبش های مردمی چپگرا را بی اعتبار سازد. بورژوازی میکوشد از طریق کمونیسم ستیزی تضاد بین امپریالیسم و خلق را مخدوش کند و یک جبهه واحد ضد سوسیالیستی تشکیل دهد و در سیاست داخلی با سرکوب نیروهای مبارز و صلح طلب، و در سیاست خارجی، دفاع از قوی ترها و مسابقات تسلیحاتی مانع رشد نیروهای استقلال طلب گردد.
آنتی کمونیسم حدود یک قرن است که بشکل سلاح اصلی و سیاسی ایدئولوژیک بورژوازی و امپریالیسم علیه جنبشهای اجتماعی چپگرا و مردمی فعال است و میکوشد با توتالیتر نامیدن احزاب و سازمانها چپ و دکترین آنان، مارکسیسم و سیاست احزاب چپ گرا بدنام، منحرف و بی اعتبار کند، و با صطلاحاتی مانند پلورالیسم و همزیستی مسالمت آمیز، و نامیدن کشورهای کاپیتالیستی بشکل " جوامع صنعتی و جوامع رفاه" و تبلیغ افکار بورژوایی، صلح طبقاتی کذایی ایجاد کند، تا بتواند در سیاست خارجی به استثمار، جنگ و ترور دولتی ادامه دهد. منظور آنان از تکثر و پلورالیسم سیاسی، معمولا التقاط جهانبینی مارکسیسم-لنینیسم با نظریه های بورژوایی و انحراف جنبش انقلابی کارگری بشکل سندیکاهای زرد و جایگزینی افکار ناسیونالیستی شونیستی بجای افکار رهایی بخش و سوسیالیستی است تا جنبش های مردمی و جهانبینی چپ را منحرف یا تخریب سازد.
انکار عملی شدن رهایی، استقلال و سوسیالیسم، تحریک و تنفر علیه نیروهای دمکرات، صلحجو و سازمانهای ترقی خواه، از جمله اهداف آنتی کمونیستی کاپیتالیسم و امپریالیسم است. بورژوازی میکوشد از طریق رویزیونیسم جنبش کارگری و ملی را زیر سلطه خود در آورد یا آنرا تجزیه و منفعل سازد و ایده سوسیالیسم را بی اعتبار نماید و برای این کار گاهی از شاخه راست احزاب سوسیال دمکرات و اتحادیه ای راست کارگری و با کمک ایدئولوگ های رویزیونیست استفاده میکند.
مبارزه فرهنگی آنتی کمونیستی امپریالیسم از طریق طرح شعار "اصلاح و انسانی نمودن فرهنگ" و انکار سیاست فرهنگی مارکسیستی احزاب و سازمانهای چپ است، با این هدف که جنبش چپ را تخریب نماید، رابطه میان سازمانهای مردمی چپگرا و هنرمندان را تیره کند و ادیبان و هنرمندان را از خلاقیت در سبک و مکتب "رئالیسم سوسیالیستی" و در هنر و ادبیات مقاومت و مسئول، و از جانبداری سوسیالیستی جدا سازد. غرب نیروهای خالق فرهنگ دمکراتیک و سوسیالیستی را مورد آزار قرار میدهند و معلمان چپ را از مدارس اخراج میکنند، و به هنرمندان مخالف نظام سرمایه داری امکانات نمیدهند. آنتی کمونیسم بورژوایی میکوشد از طریق رسانه های مدرن و سنتی، خرافات، فردگرایی، منفعت طلبی، ابتذال، بی خیالی، و اشاعه فرهنگ سکس و لذت مجازی مردم را از ارزش های انسانی و مسئولانه جدا سازد. جهت خنثی نمودن توطئه های غیرانسانی آنتی کمونیستی بورژوازی و کاپیتالیسم، باید روشنفکران، هنرمندان، و مبارزان اجتماعی در زمینه های فرهنگی، فکری، سیاسی، صنفی و رفاهی متحد شوند و کوششهای سودجویانه مالی اقتصادی و فرهنگ عقلگریزانه ارتجاعی خرافاتی آنان را خنثی و افشا سازند.