شریفه محمدی، فعال اجتماعی و کارگری به اعدام محکوم شد+ویدئو

بی‌بی‌سی از منابع خبری در ایران مطلع شده که دادگاه انقلاب رشت، شریفه محمدی، فعال کارگری، را به اعدام محکوم کرده است.

یک منبع آگاه به بی‌بی‌سی گفت حکم اعدام این فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، در رابطه با اتهام «بغی» صادر شده است. بغی در قانون مجازات اسلامی به معنای قیام مسلحانه علیه حکومت اسلامی بکار برده شده است.

بر اساس گزارش‌های غیر رسمی یکی از مصادیق اتهام بغی، عضویت خانم محمدی در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» بوده است.

بر اساس بیانیه‌ای که در کانال تلگرامی این کمیته منتشر شده است، «استناد دستگاه قضائی برای کیفرخواست با اتهام بغی، عضویت شریفه محمدی در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و انتساب این تشکل کارگری به یک تشکیلات خارج از کشور - کومله - است.»
در این بیانیه آمده است که کمیته هماهنگی «تشکیلاتی علنی با اساسنامه مشخص است که در چارچوب قانونی برای حقوق کارگران فعالیت علنی می‌کند.»
این کمیته انتساب آن به تشکیلات خارج از کشور را «بهانه‌ای برای سرکوب فعالان اجتماعی و تشکل‌های کارگری» توصیف کرده است.

محمود صالحی،‌ از اعضای هیئت موسس کمیته هماهنگی هم چند روز پیش هرگونه ارتباط اعضای این گروه با حزب کومله را رد کرد و گفت: «اگر عضویت در کمیته هماهنگی بغی است بیایید ما را نیز دستگیر کنید چون ما هم زمانی عضو کمیته هماهنگی بودیم.»

دیروز هم سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با محکوم کردن اتهامات علیه این فعال کارگری، در بیانیه‌ای اتهام «بغی» علیه او را «کاملاً واهی» و «کذب محض» خوانده و خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط او شده بود.

حدود دو هفته پیش سیروس فتحی، همسر شریفه محمدی که از زمان بازداشت او فعالانه پیگیر پرونده همسرش بود،‌ بازداشت شد. آقای فتحی بعدا آزاد شد.

خانم محمدی هفت ماه پیش، در تاریخ ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در شهر رشت دستگیر شد.

او بعد از دستگیری به بازداشتگاه امنیتی سنندج منتقل شد و مدت ۲۰۰ روز بدون دسترسی به حق انتخاب وکیل و تماس با خانواده در انفرادی به سر برده است.

او بعدا از سنندج به زندان لاکان رشت منتقل شد.

به گفته نزدیکان خانم محمدی،‌ او در طول مدت بازداشت حق تماس با خانواده را نداشته است و برای گرفتن اعترافات علیه خودش به شدت تحت فشار و شکنجه بوده است.

تعدادی از زندانیان سیاسی سابق و همبندان او با تایید این مطلب می‌گویند که آنها آثار کبودی و شکنجه را بر بدن این زندانی دیده‌اند.

فرهاد میثمی، فعال مدنی که به خاطر مخالفت با حجاب سالها در ایران زندانی بود، صدور حکم اعدام برای خانم محمدی را«ظالمانه» و «قرون وسطایی» خواند و ابراز امیدواری کرد که در مرحله تجدید‌نظر نقض شود.

او گفت که اگر اینطور نشود و اصرار بر تایید حکم اعدام باشد در مقابل دادگاه انقلاب رشت تحصن و اعتصاب غذا خواهد کرد.

فعالان کارگری حکومت ایران را متهم می‌کنند که با هدف ایجاد رعب و وحشت و جلوگیری از فعالیت‌های صنفی، آنها را با اتهامات غیرواقعی و سنگین هدف قرار می‌دهد.

کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری جهان که مقرش در بروکسل است امسال هم در گزارش سالانه خود وضعیت فعالیت صنفی کارگران در ایران را همچون سال گذشته «قرمز» اعلام کرد،‌ به این معنا که هیچ حقوق تضمین‌ شده‌ای برای فعالیت صنفی و کارگری وجود ندارد.

این تشکل صنفی جهانی هشدار داد که مقامات جمهوری اسلامی از طریق «اتهامات واهی و محروم کردن فعالان صنفی از حق دادرسی عادلانه و اخذ اعترافات اجباری با شکنجه» قصد دارند آنها را وادار به انصراف از کار صنفی کنند.

پیشتر عفو بین الملل هشدار داده بود که مقامات ایرانی با ممنوع کردن فعالیت تشکل‌های مستقل کارگری تعهدات خود بر اساس قوانین بین‌المللی کار را نقض می‌کنند و اقداماتی تلافی‌جویانه علیه فعالان کارگری به کار می‌گیرند