تجربەی نوپای دمکراسی
پروسەی انتخابات پارلمان کردستان (عراق) در فضایی ویژە برگزار شدە و کردهای هر چهار بخش کردستان و کلیەی دوستان کردها و دمکراسیطلبان با دیدەی امید بە این پروسە مینگرند. طبق استانداردهای موجود در خاورمیانە پس از اسرائیل و لبنان، اقلیم کردستان سومین منطقەای است کە میرود تا در فضایی آرام و تا حدودی تثبیت شدە ، انتخابات آزاد را تجربە کند. بە همین دلیل این تجربە از سویی مایەی افتخار و امید هر کردی بودە و از سوی دیگر جایگاه اقلیم کردستان را در سطح منطقە و بینالمللی تقویت خواهد کرد.
اهمیت این انتخابات آنزمان عیانتر میگردد کە اوضاع خاورمیانە را موشکافانە مورد توجە و ارزیابی قراردهیم. غربیها نیز عمدتا" در همین چارچوب تجربەی دمکراسی و پروسەی انتخابات در اقلیم کردستان را مورد ارزیابی قرار میدهند. این انتخابات در حالی برگزار میگردد کە جنگ و آشوب و ناآرامی و تروریزم، اکثر کشورهای خاورمیانە را دربرگرفتە است و نام این منطقە در میان افکار عمومی جهان با جنگ و تروریزم عجین شدەاست. در چند کشور دیگر منطقە نیز در حالیکە آرامش و امنیت در آنها حاکم بودە و از اقتصادی رشدیافتە برخوردارند، اما برگزاری انتخابات آزاد و دمکراتیک در آنها خواب و خیالی بیش نیست. از همین منظر، در چنین شرایطی پیشبرد پروسەی انتخابات اقلیم کردستان قابل تأمل است.
اکنون بهتر است بە جای آنکە گفتە شود تجربەی نوپای حکومت کردستان، بگوییم تجربەی نوپای دمکراسی در اقلیم کردستان. یعنی در شرایطی کە خاورمیانە در آن بسر میبرد، نیروهای سیاسی کردستان عراق اعم از نیروهای حاضر در حاکمیت و اپوزیسیون مؤظفند کە از این تجربەی نوپای دمکراسی حمایت کردە و در راستای شکوفایی روزافزون آن بکوشند. دمکراسی با برگزاری یک یا چند انتخابات تثبیت نخواهد شد، بلکە برگزاری انتخابات آزاد و بموقع عاملی است کمکی جهت تثبیت دمکراسی. دمکراسی آنزمان استقرار خواهد یافت کە بە یک فرهنگ بدل گردد و اقلیم کردستان نیز هنوز در ابتدای این راه قرار دارد. بعنوان نمونە، اقلیم کردستان هنوز تجربەی انتقال قدرت میان نیروی اپوزیسیون و نیروی حاکم را تجربە نکردەاست. تا چند بار انتقال قدرت بە شیوەای دمکراتیک و مسالمتآمیز تجربە نشود، نمیتوان از تثبیت دمکراسی صحبت کرد.
در کشورهایی کە در مرحلەی گذار بسوی دمکراسی هستند، اگر نیروهای اپوزیسیون و حاکم در قدرت نتواند نقش خود را بدرستی ایفا نماید، تجربەی دمکراسی بە مخاطرە خواهد افتاد. در کشورهایی کە اثری از تجربەی انتقال قدرت نبودە است، نیروهای حاکم نگران سرنوشت خود پس از پروسەی انتقال قدرت هستند. بە همین دلیل اپوزیسیون باید بتواند بە رفع این نگرانی بپردازد.
اقلیم کردستان نیز هنوز در مرحلەی گذار قرار دارد و اگر نیروهای سیاسی نتوانند نگرانیهای یکدیگر را درک کنند، کل این تجربە بە مخاطرە خواهد افتاد. اقلیم کردستان طی چهار سال گذشتە، علیرغم تمامی نقایص، تجربەی حدودا" چشمگیری را پشت سر نهادە است. تجربەی چهار سال گذشتە عبارت بود از یک اپوزیسیون فعال و منتقد و حاکمیتی کە تحت فشار، فعالانەتر از پیش خواستهای مردم را عملی میساخت.
انتخابات اینبار نیز فرصت دیگری است در برابر تجربەی دمکراسی و شیوەی برخورد متمدنانە و مسالمتآمیز حاکمیت و اپوزیسیون در اقلیم کردستان. آنچە اینک برای این تجربە از اهمیت برخوردار است عبارتست از اینکە هر دو طرف حاکمیت و اپوزیسیون هشیارانە و با احساس مسئولیت گام بردارند. هردو طرف طی چهار سال آیندە باید بە نحوی عمل نمایند کە با حساس بودن شرایط همخوانی داشتە و بتوانند در مقابل تاریخ سربلند باشند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید