نامه سرگشاده زندانی سیاسی ارژنگ داودی به رییس زندان رجایی شهر

ارژنگ داودی زندانی سیاسی محکوم به اعدام طی نامه‌ای خطاب ریاست زندان رجای شهر آقای مرادنی گفته که ضمن پیوست کپی یک برگ رسید وسایل مربوط به اینجانب که هنگام ورود به زندان در تاریخ ۱۳۹۳/۵/۲۱ توسط حراست زندان ضبط گردید، مواد زیر را جهت اطلاع و اقدام مقتضی به آگاهی می رسانم.
کوپی تر متن کامل نامه جهت انتشار که در اختیار "کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی " قرار گرفته است به شرح زیر می باشد:

با یاد خـدا
ریاست زندان رجایی شهر- آقای مردانی
ضمن پیوست کپی یک برگ رسید وسایل مربوط به اینجانب که هنگام ورود به زندان در تاریخ ۱۳۹۳/۵/۲۱ توسط حراست زندان ضبط گردید، مواد زیر را جهت اطلاع و اقدام مقتضی به آگاهی می رسانم:
۱_ شارژر باطری دستگاه سنجش فشار خون به بهانه برقی!؟ بودن آن در هنگام ورود به زندان رجایی شهر ضبط گردید ولی خود دستگاه و باطری های آن در اختیار اینجانب قرار گرفت که بلا استفاده مانده اند و این در حالی ست که از زندان بندرعباس به زندان رجایی شهر منتقل شده بودم.
۲_ برای تحویل دستگاه سنجش قند خون، چندین بار به درب زندان مراجعه شد و نهایتا خود دستگاه را تحویل گرفتند ولی سوزن ها و نوارهای مربوط که در مجوز صادره به صراحت ذکر شده اند را تحویل نگرفتند.
۳_ نظر به این که داروخانه زندان به بهانه موجود نبودن دارو!؟ بعضی اقلام تجویز شده را به بیمار نمی دهد و علاوه بر این به بهانه کمبود دارو!؟ از داروهای موجود در داروخانه نیز به تعداد تجویز شده در اختیار زندانی بیمار قرار نمی دهد بناچار از خانواده خواستم تا داروهای مود نیاز مرا تهیه و به زندان تحویل دهند که باز هم علیرغم تأیید مسئولان ذیربط و از جمله شخص شما!؟ افراد خودسری که وظیفه دریافت وسایل برای زندانی را دارند، سلیقه ای عمل نموده، داروهای مرا نصف و نیمه تحویل گرفته و برایم فرستاده اند!؟
۴_ اینجانب به عنوان یکی از فدیمی ترین زندانیان سیاسی در رژیم فقیه که قریب به ۱۲ سال گذشته را در زندان های مختلف رژیم گذرانده ام به روال مرسوم ماهیانه ۲ بار و هر بار به مدت حداقل ۴۵ دقیقه ملاقات حضوری با خانواده و بستگان داشته ام. در طول دوران حبس چه در زندان اوین چه در رجایی شهر و چه در بندر عباس هرگز به ملاقات کابینی نرفته و نخواهم رفت.
متأسفانه اینک مشاهده می گردد که در زندان رجایی شهر برای ملاقات حضوری هم تشریفات عریض و طویل خاصی در نظر گرفته شده که در اعتراض به این تشریفات غلط و سنگ اندازی های نادرست تا تغییر شرایط خفت بار کنونی و بازگشت به شرایط پیشین، از ملاقان با خانواده امتناع می نمایم.
۵_ به علت حیف و میل اموال اینجانب و حتی بالا کشیده شدن خانه محل سکونت مان در تهران-خ ستارخان توسط نیروهای فاسد اطلاعاتی-امنیتی رژیم و نیز تبعید مجدد اینجانب به زندان بندر عباس بناچار خانواده در شهرستان سکونت یافته اند و لذا برای تحویل البسه، دارو و ... بایستی هر از گاهی از خوزستان به تهران بیایند. چند هفته پبش که برای تحویل البسه زمستانی به درب زندان مراجعه نموده بودند به این بهانه سخیف که البسه ۲ لایه!؟ هستند از تحویل گرفتن آنها خودداری نموده اند و این در حالی ست که:
الف: کدام البسه زمستانی می تواند یک لایه باشد!؟
ب: در تابستان ۹۱ شخص شما همراه با آقای خادم معاونت وقت زندان به بند ۴ مراجعه نموده و به من اطمینان دادید که چون به زندان بندر عباس منتقل می شوم
لازم است که تمام وسایل ام را همراه خود ببرم. ولی متأسفانه درب زندان ۴ مأمور وحشی صفت وزارت اطلاعات که منتظر من بودند مرا به زور داخل ماشین کرده، البسه و سایر وسایل ام را در محوطه زندان رها کردند که تماما از بین رفته اند و اینک مسئولیت فقدان البسه و... مذکور مستقیما با چه کسی غیر از شخص شما و آقای خادم است!؟
ج: در زمستان سال های ۹۱ و ۹۲ که در زندان بندرعباس در تبعید بودم نیازی به لباس زمستانی نداشتم و لذا هنگام ورود به زندان لباس گرم همراه نداشتم.
۶_ دو رادیو توسط رییس پیشین حفاظت اطلاعات به نام فرجی نژاد بدون دلیل ضبط شد و علیرغم اینکه شما در حضور جمعی از زندانیان و زندانبانان دو بار به او تأکید کردید که آنها را به من بازگرداند، ولی او هرگز نپذیرفت. البته همه می دانند که شخص یاد شده نجس تر از آن است که با آب هفت دریا نیز پاک شود. وی حتی کتاب های مرا که مجوز وزارت ارشاد رژیم داشتند را نیز مصادره کرد!؟ و پس از ۹ ماه پیگیری های داخلی و خارجی نیز حاضر نشد آنها را بازگرداند تا اینکه بالأخره به دستور صریح مقامات قضایی، اداره بازرسی زندان موظف به باز پس گیری و تحویل آنها به اینجانب شد.
۷_ روز یکشنبه ۱۱ آبان (شب تاسوعا) ساعت ۱۰ شب تنی چند افراد لباس شخصی به بند ۴ سالن ۱۲ شبیخون زدند و با هجوم به اتاق اینجانب یک دستگاه گوشی موبایل سامسونگ مدل گالاکسی اس فایو با شاژر، هندزفری و... را علیرغم عدم صراحت قانون مبنی بر غیر قانونی بودن گوشی موبایل در زندان، بدون تنظیم صورتجلسه با خود بردند. ضروری ست که آنها را به ضمیمه ملحقات و نیز کلیه وسایل مندرج در کپی پیوست و از آن جمله ۵ گوشی موبایل و ۴ دستگاه رادیو و نیز رادیوهای ضبط شده توسط فرجی نژاد، همگی طی صورتجلسه ای دقیق و بطور یکجا به درب زندان تحویل داده شود تا خانواده برای بردن آنها در ازای ارایه رسید اقدام نماید.
۸_ نظر باینکه به شارژر باطری دستگاه فشار خون، اتوی مسافرتی کوچک و نیز رادیو احتیاج مبرم دارم، انتظار می رود دستور داده شود که این اقلام از میان وسایل مربوط به اینجانب موجود در انبار زندان برای استفاده شخصی تحویل شود.
با تشکر
ارژنگ داودی
زندانی سیاسی
بند ۴ سالن ۱۲
شنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۳