حملات اسرائیل به سوریه، لبنان و عراق؛ مواضعی که در ادبیات جمهوری اسلامی «جبهه مقاومت» نامیده می‌شود و عدم واکنش جمهوری اسلامی، پرسش‌های بسیاری را در مورد رویکرد ایران در منطقه ایجاد کرده است.
مقامات جمهوری اسلامی که تا پیش از این به کوچکترین اتفاقات در سوریه، یمن، لبنان و عراق واکنش نشان می‌دادند و حتی اظهارنظرهای مقامات اسرائیلی را بی‌پاسخ نمی گذاشتند اکنون در برابر حملات اسرائیل سکوت می‌کنند و یا پاسخ‌های محافظه‌کارانه می‌دهند.
یکی از فرماندهان ارتش اسرائیل که نام او فاش نشده چندی پیش اعلام کرد نیروی هوایی این کشور در دو سال اخیر بیش از دویست بار مواضع نیروهای ایرانی و متحدان آن‌ها را در سوریه هدف قرار داده است. اما تاکنون واکنشی از سوی جمهوری اسلامی در این خصوص وجود نداشته است. حالا دامنه این حملات در هفته‌های اخیر از سوریه فراتر رفته و به خاک عراق و لبنان کشیده شده است. اما باز هم مقامات جمهوری اسلامی سکوت را ترجیح می‌دهند.
این سکوت از آنجا سوال‌برانگیز است که ایران با پرداخت هزینه بالا در جنگ‌های سوریه و عراق توانست گروه های شبه نظامی متحد خود را در این کشورها مستقر و نقش خود را در خاورمیانه تثبیت کند اما حالا در مورد حملات متعدد اسرائیل به نیروها و متحدانش در سوریه و عراق و لبنان سکوت کرده است.
دومینوی حملات اسرائیل
دومینوی حملات اسرائیل از سوریه شروع شد، روز ۳ شهریور ارتش اسرائیل اعلام کرد که حمله‌ای هوایی علیه نیروهای ایرانی در حوالی دمشق، پایتخت سوریه انجام داده است تا حملات پهپادی مرگبار احتمالی را خنثی کند. ارتش اسرائیل گفت که علیه مواضع سپاه پاسداران ایران و شبه‌نظامیان شیعه موشک‌هایی شلیک کرده است. حتی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، گفت که ایران در هیچ جایی مصونیت ندارد و اسرائیل برای دفاع از خودش همچنان اقدامات قاطعانه و مسئولانه انجام خواهد داد.
این اولین بار نبود که اسرائیل به مواضع ایران در سوریه حمله می‌کرد اما نخستین بار بود که ارتش اسرائیل و نخست وزیر آن این حملات را به عهده گرفتند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید