خیال زدگی حداد عادل یا بیمه کردن خود در دربار

 

 

 

آقای غلامعلی حدادعادل رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی در همایشی با حضور مسئولان امور بانوان این شورا، "برپایی حکومت دینی" را نعمتی الهی توصیف کرد و گفت که "باید شکرگزار نعمت زندگی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی باشیم، قدر این نعمت را وقتی می‌توان به‌طور واقعی درک کرد که بدانیم افراد مومن و خدمتگزار در نسل‌های گذشته، حسرت مشاهدۀ یک روز حکومت دینی را داشتند، لذا این نعمتی است که باید ارزش و منزلت آن را بدانیم"

گویی آقای حداد عادل از هول حلیم یکسره افتاده است در دیگ حکومت، در حکومت قبلی هم که مفتخر به کیف کشی رئیس دفتر شهبانو بود همین مجیز گویی ها را داشت، خیال زدگی است یا سهم بیمه خود را به دربار می پردازد؛ فرقی نمی کند، او در حقه بازی ید طولایی دارد؛ از آن رای حرامی که به زور حاکمیت آرای دکتر علیرضا رجایی را باطل کردند تا به مجلس برود و از زمان طاغوت تا روزگار یاقوت! عادت بر مجیز و حقه! داشته و دارد.

مومنان بر کسب فضیلت توصیه شده اند و ایشان در فضیحت سرآمد شده است، از افراد مومن در نسلهای گذشته می گوید و معلوم نیست در آن نسلهای پاک، حضرتش کجای ماجرا بود!!؛ آن نسلها در مبارزه و در زندان و تحت ستم شاه بودند و جناب حداد با فرح می پرید و حمال کِیف بو و کَیف! می کرد، اکنون هم انسانهایی پاک و سلیم النفس و دلسوز انقلاب و میهن در زندان و در حصرند و آن کِیف کش همیشگی همچنان کَیف! می کند

مردم در ضنکای معیشت از دین و دنیا گریزان شده اند، حداد از نعمتی می گوید که باید ارزش و منزلت آن را دانست، حق دارد این نعمت الهی! بالعیان نصیب او و خانواده و فرزندانش شده است و باید قدر بداند.

حداد عادل مصداق عینی این سخن امیرالمومنین است:"المرء مخبوء تحت لسانه" و گرچه همگان وی را خوب می شناسند اما هر بار که زبان می گشاید یا زبانش را باز می کنند تا آنچه از او خواسته اند بگوید، بهتر شناخته می شود.

از نظر فکری تهی دست و در زبان درازی سرآمد است، چنین افرادی به تباهی انسانیت قد علم کرده اند و با این تملق ها و دروغها و ریا ورزیدنها که می خواهند خود را عزیز دیگران کنند دین را هم به تباهی می کشانند.

دکتر عبدالکریم سروش ایضاحی دارد که " به یاد آقای حداد می‌آورم که در ابتدای انقلاب که ایشان را دعوت به پیوستن به ستاد انقلاب فرهنگی کردم، عذر آوردند که در انظار ظاهرشدن برایشان هزینه دارد، و‌ای بسا کسانی در ایشان طعن بزنند و او را کیف‌کش دکتر نصر بخوانند (عین همین عبارت). و به همین سبب در پستو های وزارت آموزش و پرورش پنهان شدند وانشاءهایی به جای کتب علوم اجتماعی نوشتند و آموختنش را به دانش‌آموزان مدارس تکلیف کردند. در سال ۱۳۵۹، اساتید علوم اجتماعی دانشگاه‌ها، سمیناری برای نقد آن کتاب‌ها برگزار کردند و آقای حداد با بیان این‌که اینان انقلاب را محاکمه می‌کنند، کار آنان را تخطئه و در سمینار را تخته کردند!"

چهره واقعی حداد عادل در همه ازمنه و ادوار همین است و بس، بیمه کردن خود در دربار.