همان روز وقتی به نزديکی آبادی مختصری رسيديم همانجا پياده شديم. آذوقه ما تقريبا تمام شده بود و هر کجا ممکن بود باز هر چه به دست می آورديم می خريديم. آن شب جايی منزل کرده بوديم که باز گروهی از ارامنه را مثل گوسفند در صحرا ول کرده بودند. ما نيز توانستيم از عرب های ساکن آبادی گوسفندی بخريم. همانجا سر بريدند و آتش روشن کرديم که کباب حاضر کنيم....همينکه شکمبه گوسفند را خالی کردند مايعی نيم سفت و سبز رنگ که بخاری از آن بلند می شد، بر زمين ريخت. بلافاصله جمعی از ارمنی ها از زن و مرد خود را به روی آن اند

گر سـخن از اتحـاد آغـاز کـرد ، / يا ز« سـنديکا » نوايی ساز کرد ، / بی درنگ از کار بيـکارش کنـم / با دوتا اردنـگ بيـدارش کنـم !–

برعکس اعتقاد بسیاری در مورد ملیتها و ایجاد تفرقه، معتقد و مطمئنم که عدم به رسمیت شناختن ملیت و هویت ملیست که ایجاد تفرقه میکند. اگر من نوعی، مثلا به عنوان یک کرد با پیشینه هزاران ساله که با توجه به تعریف ذکر شده، خود را دارای ملیت کردی میدانم، بدانم که درجنبش آزادیخواهی ایران به هویت ملی من و خواستهای بر حقم ارج نهاده میشود، آنگاه انگیزه همراهی با این جنبش را پیدا میکنم ...

بحث درباره حوادثی که در طول جنگ جهانی اول، در امپراطوری عثمانی بر ارمنی ها اتفاق افتاد، نود سال بعد از وقوع آن همچنان سرسختانه ادامه دارد. ارمنی ها می گویند آنها قربانیان اولین نسل کشی قرن بیستم بودند. اکثر ترک ها می گویند که ارمنی ها در زمان جنگ از دشمن طرفداری کرده و بسیاری از آنها در صفوف دشمن جنگیده اند. آنها در زمان جنگ و در اثنای جابجائی اجباری که پیامد نگرانی های امنیتی ناشی از همکاری ارمنی ها با دشمن در زمان جنگ بوده است، مرده اند.

دلیل اینکه تجزیه طلب نیستم این است که اعتقاد دارم این مشی و رویه، اولاً باعث میشود که ملیتهای غیر فارس ایران که در مناطقی بجز منطقه بومی خود ساکنند عموماً و ترکان ساکن پایتخت خصوصاً نتوانند با مبارزه ملی همگام شوند. ثانیاً بلوغ سیاسی ملت ایران (از هر ملیتی) به آن درجه نرسیده که بتواند مرحله جدایی را با هزینه های حداقلی بگذراند و برعکس رد کردن این مرحله بسیار دردآور و خونبار خواهد بود. ثالثاً معتقدم که درد آن چنان حاد نشده که به روشهای کم هزینه تر قابل درمان نباشد. مشی تبلیغ استقلال خواهی مثل آن

بدون کمترین تردیدی، جوهر طبقاتی مبارزه کارگران، مبارزه بر علیه ستم و استثمار سرمایه است، ستمی که هر لحظه توسط نظام سرمایه داری بر کارگران اعمال میشود. اما هرگز ستم طبقاتی تنها به خرید و فروش نیروی کار و در چارچوب کارخانه محدود نمیشود. مبارزه با سرکوب، در هر شکل، پوشش و محتوائی، جنگهای سرمایه تحت هر شکل، عنوان و بهانه ای هم در همین چارچوب معنی پیدا میکنند.

ما مردمان یک کشوریم و باید با حقوق مساوی با هم زندگی کنیم و باید تعصب را کنار بگذاریم تا موضوع را آنطور که لایق موضوع هست ببینیم. ممکن است یکی بگوید چنین کاری خیلی طول میکشد.باشد. طول بکشد، اما باید بدانیم که هرقدر پیش برویم، طرف مقابل به اشتباه خود پی خواهد برد...

ورود اعتراضات و تظاهرات مردمی در اقلیم اهواز که به مناسبت 15 اپریل 2005 که جوانان عرب اقلیم هر سال به شکلی ان را گرامی میدارند، به مطبوعات غربی و عربی و در این اواخر در سایتها و تلویزیون های فارسی زبان، باعث شد طلبات و خواست های به حق مردم را به گوش شنوایان حقیقت اقلیم عربستان ایران برساند، این روند، وحشت حکومت ضد عرب ایران را که اقلیم و یا استان اهواز را منطقه استراتژیک و منبع مالی برای حفظ نظام خود میداند، برانگیخت.

يافته‌هاي تحقيقي كه با همكاري مركز امور مشاركت زنان و كميته سازمان دفاع از قربانيان خشونت در سال 82 انجام شده است، بيانگر روند رو به افزايش قاچاق زنان و دختران استان‌هاي مرزي به كشورهاي حاشيه خليج فارس، امارات متحده عربي، پاكستان و افغانستان و بطور محدود به كشورهاي اروپايي و آسيايي است. قاچاقچيان، قربانيان را از كشورهاي بنگلادش، افغانستان، پاكستان به داخل ايران حمل و سپس به اروپا مي‌فرستند. در سال 1382، 200 باند قاچاق انسان در آذربايجان غربي كه عمدتا در شهرهاي باكو، سلماس و چالدران...