رفتن به محتوای اصلی

تلاش برای خشونت زدایی در رفتار میان شهروندان و همزمان حشونت زدایی از روش های حکومتی نسبت به این شهروندان می تواند راهکاری هرچند طولانی و سخت برای گذار ایران از یک جامعه سنتی و استبداد زده به سوی دموکراسی باشد. خشونت زدایی در میان آحاد جامعه و مجبور ساختن حکومت جمهوری اسلامی به رعایت حقوق انسانی شهروندان ایرانی فارغ از عقاید سیاسی و مذهب و گرایشات قومی میان آنها نباید به عنوان نوعی عقب نشینی در مقابل قدرت حاکم و سرکوبگر قلمداد شود.
در کشورما ایران هیچ نهاد قانونی نظارت و کنترل بر قدرت وجود ندارد. چرخ دستگاه حکومت بر محور استبداد مطلقه ولایت فقیه میچرخد. ملت ایران عملا هیچ پناهگاه قانونی و مرجعی ندارد که از ماشین قدرت شکایت کنند و یا دادخواهی بخواهند. طبیعی است که در چنین کشوری خلاقیت و نوآوری میمیرد و آنچه که بوجود میآید از کشور فرار و خود را به مکان امن میرساند. نهاد ولایت مطلقه فقیه بر تمام نهادهای قانونی نه تنها نظارت بلکه کنترل دارد و مدیران اجرائی آن مستقیم مانند نیروهای نظامی...
اين‌که آيا رژيم حاکم بر ايران در روزها و ماه‌های پيش رو در اثر يک انقلاب خونين و ويران‌گر، آتش جنگی منطقه‌ای، و يا کم‌ترين هزينه و آشتی ملی برای حفظ يک‌پارچگی ايران و سعادت نسل های آينده از اريکه قدرت پايين کشيده شود چندان به تصميم و برنامه‌ريزی مخالفان و قدرت‌های خارجی بستگی ندارد. نهايتأ اين انتخابی است که خود گردانندگان پيدا و پنهان جمهوری اسلامی می‌بايستی دير يا زود به آن تن در دهند
مورخین سیر اندیشه ، یوسف پرودن را آغاز اندیشه آنارشیسم مدرن در غرب میدانند . از زمان او طبقه کارگر را پرولتاریا نامیده اند . کتاب پرفروش او یعنی مالکیت دزدی است حمله ای به ستون های نظم حاکم آنزمان یعنی مالکیت و حاکمیت بود . او غیر از کمونیسم و کاپیتالیسم ، نظام آنارشیسم را فرم سوم اداره جامعه معرفی نمود . انگلس پیرامون کتاب فوق گفته بود که آن عمیق ترین اثر فلسفی است که در زبان فرانسوی تاکنون نوشته شده است . تولستوی عنوان کتاب جنگ و صلح خود را از آثار پرودن گرفت .
سوخت موتور حرکت کلان سیاسی است . اصلاح طلبی زمانی شکست خورد که به این خرده جنبش ها توجه نکرد. از دانشجویان برید. از سکولارها برید .همه را رقیب فرض کرد . خرده جنبشها رقیب نیستند غذا رسان هستند . چسب حرکت دموکراسی خواهانه هستند. و باید در جهت تقویت انها تلاش کرد برای همین هم هست که حکومت سعی در متلاشی کردن انها را دارد.
گزارشی از وضعیت و شرایط قرون وسطایی بند 4 زندان گوهردشت کرج که توسط یکی از قدیمترین زندانیان سیاسی که با بیش از 20 سال زندان و در سن 62 سالگی با تحمل شکنجه و شرایط قرون وسطایی با عزمی جزم برای رسیدن به آزادی و دمکراسی لحظه ای آرام نیافته است نوشته شده است و برای فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران جهت انتشار ارسال شده است که به قرار زیر می باشد؛
چند روزی است که بحث های داغی پیرامون تصمیم اخیر بالاترین در ممنوعیت لینک های توهین آمیز به مذهب بین موافقان و مخالفان درگرفته است. شاید پرداختن به این بحث با توجه به انبوه بحث ها و نوشته ها تکراری باشد، اما دوست داشتم من هم از زاویه دید خودم مسئله را ببینم و بازگو کنم.
اکثرنویسندگان ایرانی در صد ساله اخیر تاکید داشته اند که رژیم های حاکم بر کشور مساوی با ایران نبوده و نیست.این معادله در همه کشورهای جهان معتبر بوده و هست.زمانی شاهان قاجار با وحدت روحانیت بخود لقب قبله علم داده بودند و روحانیتی که برای بجای آوردن نماز به قبله مسلمانان جهان یعنی رو به کعبه می ایستادند،هرگزقبله عالم بودن شاهان شرک نمی دانستند.
بر پایه‌ی آمار و اظهار نظرهای رسمی، اوایل سال جاری 40 میلیون تن از مردم ایران زیر خط فقر به سر می‌بردند. در خردادماه امسال، عادل آذر رئیس مرکز آمار ایران در این رابطه گفت بیش از 10 میلیون تن از جمعیت ایران زیر خط فقر مطلق و بیش از 30 میلیون زیر خط فقر نسبی بسر می‌برند(2). با توجه به گسترش بیکاری و بالارفتن نرخ تورم در سال جاری، روشن می‌شود که فقر در ایران نه تنها نسبت به چندماه گذشته کاهش نیافته بلکه افزایش داشته است.
وظیفه ی قوای نظامی بویژه ارتش ،دفاع از کشور در برابر دشمن و وظیفه نیروی پلیس فقط حفاظت از جان و مال شهروندان است. اما همواره حاکمان مستبد کوشش کرده اند از نیروی نظامی به عنوان چماقی برای سرکوب جنبش ها ی مردمی استفاده کنند؛ این نوع حکومت های در درجه ی نخست با ارتش و نظامیان خود تعریف می شوندولی از آنجا که حضور نظامیان درحکومت تصویر خشنی به مردم و جهانیان عرضه می کند کوشش می شود ارتش را پشت صحنه نگهدارند.