از نظر من ما در کشور ایران چنین مشکلی نداریم زیرا ایران یک کشور و یک ملت است و اگر هم اینجا و آنجا کسانی پیدا می شوند که با ملت سازی به این مهملات دامن می زنند نباید آنها را جدی گرفت. چون این جماعت به دنبال پدران جدایی طلبشان در همان فردای انقلاب بلشویکی روسیه همین موضوع را در شرایط بحرانی هر بار با کمک بیگانگان در ایران یکپارچه آزمودند و سپس سیلی محکمی از ملت ایران خوردند. اینبار هم می توانند با چنین پیش فرض های ضد استقلال، ضد چهار چوب ارضی و یا ضد یکپارچگی کشور ایران بخت خود را بیازمایند تا یک
من به آغازي نو معتقدم . من به فردايي معتقدم كه همه با هر اعتقادي به گذشته خود و همسايگان، خواهان كنار هم ماندن و باهم زيستند. در چنين فردايي نقش زبان انگليسي هم بعنوان زبان علم، تكنولوژي و زبان ارتباط با ملل منطقه و جامعه جهاني و هم بعنوان زبان ارتباطي شهروندان جمهوري فدرال ايران، مورد استفاده است. از ميان دلايل رد زبان فارسي بعنوان زبان رابط و مزاياي زبان انگليسي من به ذكر دو علت در سخنان اوليه اكتفا كرده و ادامه استدلال خودم را...
حسین علیزاده یکی از دیپلماتهای کمپین سفارت سبز جنبش سبز : جنبش احقاق حقوق مدنی فرایند دو سده استبداد ستیزی و گذار به دمکراسی در ایران پیشگفتار: مهم تر از انتخابات 88، پدیده ای بود که در عرصه اجتماعی ایران در این سال رخ داد. در نامگذاری این پدیده اجتماعی دو واژه جنبش و سبز به صورت ترکیب وصفی جنبش سبز، اینک آوازه جهانی یافته است.
برای خوانندگان ایرانی ، به عنوان نتیجه گیری در پایان این نقد یک سند تاریخی ، از تاریخ معاصر ایران که دقیقأ پنجاه و نه سال ، پیش ، زنده یاد دکتر مصدق در15 ژوئیه 1951 در گفتگوئی با خبر نگار فرانسوی آندره بریسو(André Brissaud) خطر به قدرت رسیدن روحانیون در ایران را چگونه پیش بینی می کند را، در اینجا از نظر می گذرانیم .دکتر مصدق ، نه فال بین ،نه کف بین ، نه رمال ، بود ،و نه مثل بعضی از آیت الله ها امروزی که ادعا می کنند با رابط امام زمان در ارتباط هستند...
غلامحسین محسنی اژه ای با انتقاد از صدور بیانیه های سیاسی توسط میرحسین موسوی هشدار داد: امثال این فرد اگر این رفتار خود را ادامه دهند با آنها برخورد خواهد شد.بی بی سی ـ آنهائی این روزها مرگ جنبش سبز مردمی را اعلام می کنند ،عملا آب به آسیاب حکومت می ریزند!آنها در نهایت زمینه ساز دستگیری آقایان موسوی و کروبی خواهند.آنها به رژیم می گویند که جنبش سبز مرده است و حکومت می تواند براحتی نیروهای مختلف سیاسی درون جنبش را دستگیری و محاکمه نماید. حکومت اسلامی که مانند یک گرگ زخمی به انزوا رسیده است به هرکس
بهاره هدایت، فعال دانشجویی و عضو شورای مرکزی سازمان تحکیم وحدت و از فعالان جنبش زنان ازسال گذشته در زندان اوین به سر می برد. او با حکم نه سال و نیم حبس قطعی، نه تنها یکی از سنگین ترین حکم های دستگیر شدگان حوادث پس از انتخابات را دریافت کرده است، که حکم او یکی از سنگین ترین احکامی است که از ابتدای تاسیس انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌ها برای یکی از اعضای آن صادر شده است. اما با این همه، خیلی کم درباره بهاره هدایت و حکم سنگینش صحبت شده است؛ درباره او که پیش‌تر در بند زنان زندان اوین و اکنون در بند متادو
هنوز بعضیها (که متاسفانه تعدادشان کم هم نیست) به تلاش برای فدرالیزاسیون ایران بعنوان یک توطئه نگاه میکنند، از فدرالیسم هیولا میسازند و پیشنهاد اجرای این سیستم را که شماری از پیشرفته‌ترین کشورهای جهان با آن اداره میشود یک امر ارتجاعی تلقی میکنند. موضوع هراس از فدرالیسم و یا مخالفت اصولی با فدرالیسم در ایران را میتوان از زوایای مختلف منجمله ریشه‌های تاریخی و یا دلایل این ترس و مخالفت از نظر روانشناسی سیاسی بررسی کرد.
اجلاس سران در جمهوری آذربایجان بدون هیچ دستآوردی برای جمهوری اسلامی به پایان رسید. با پیشنهاد قزاقستان صید ماهی خاویار به مدت 5 سال ممنوع خواهد شد و چگونگی اجرای آن هم در 3 ماه آینده مشخص خواهد شد. باز هم سهم ایران از دریای خزر در پرده ای از ابهام قرار گرفت و به نظر می رسد با گذشت زمان کمتر خواهد شد. این در حالی است که در پیرامون دریای خزر مردمانی زندگی می کنند که از نظر فرهنگی. زبانی و تباری به هم نزدیک اند.
دربارۀ سکینۀ آشتیانی کم می دانم. می دانم در اسکو به دنیا آمده، شهرکوچکی در آذربایجان شرقی در شمال غرب ایران، کشوری که زنانش حجاب دارند. خانواده اش فقیر و مذهبی بود. این را هم می دانم، وی بعنوان معلم مدرسۀ ابتدایی کار می کرده است. نوعی مدرسه در روستا که شاگردان دو تا هفت ساله در آنجا هستند و معلم وظیفه های متعددی دارد: مربی و آشپز و برای بچه های بزرگ تر معلم حساب و نقاشی و تعلیمات دینی. اما این اطلاعات با تصویری جور در نمی آید که همه، من نیز، از او در ذهن داشتند...
می‌دانيم که ابتدا قرار بود از سوی يونسکو کنفرانس بين‌المللی فلسفه‌ی امسال در ايران برگزار شود. اين سازمان بين‌المللی فرهنگی و آموزشی اما از اين کار خود در پی مخالفت فعال برخی از کنشگران سياسی و پژوهشگران ايرانی و حتی خارجی منصرف گرديد.