● آخرین مطالب سایت

ز آنجا که پُشتوانه‌ی اخلاق دین نبود،
ای کاش در دلِ بشر آن بود و این نبود.
سنجیدم این حقیقت و دیدم به راستی :
هرگز کسی ز روی خِرَد دین گُزین نبود.
دینی نبود کاو نزند لافِ عشق ؛ لیک
دینی نبود نیز که با کین عجین نبود.

جمهوری اسلامی جنایت تروریستی در پاریس را ارج می نهد و این بار هم از زبان سخنگویش “مرضیه افخم” حمایت بی دریغ و همه جانبه ای را از ترویسم بروز داده است.

در تاريخ دوم آذر ماه سال جارى آقاى اديب برومند رئيس شوراى مركزى جبهه ملى تهران اعلاميه اى منتشر كردند كه به موجب مطالب مندرج در آن عضويت در جبهه ملى ايران مشروط به داشتن عقائد مذهبى شيعى بود .جمع كثيرى از ايرانيان غير مسلمان يا مسلمانان غير شيعى را محروم از عضويت اعلام مى كرد ومنافى با اصول مصرح در اساسنامه جبهه ملى بود!!

رئیس هیئت اسلام هراسی در فرانسه گفت: مسلمانان ساکن فرانسه
هیچ ربطی به حمله کنندگان وحشی ندارند. ما مسئول آنها نیستیم نه فردی ونه جمعی.

گفتگوی رادیو فرانسه با مهرداد درویش پور: تبعیض نژادی در غرب نمی تواند توجیه گر عملیات ترورویستی باشد

الواح گلی به دست‌آمده وسیله‌ی هیأت مشترک باستان‌شناسان ایران و دانشگاه‌ هاروارد در تپه یحیا از توابع دولت‌آباد بافت به خط هیکتوگرافیک، که خطی علائمی و نقشی است، و هم‌چنین کاوش‌های باستان‌شناسی در چغامیش و چغازنبیل و هفت‌تپه‌ی شهر سوخته و سوخته زابل، مسلم می کنند که مردم سرزمین ایران، بنیادگزار خط‌ های آغازی و نخستین بوده‌اند

اما رجوع به همه پرسی در طول حیات دیکتاتوری فقیه به درخواست دیکتاتور در سال شصت و هشت در مورد بازنگری به اصول مصرح قانون اساسی به تغییر ولایت فقیه به ولایت مطلقه فقیه انجامید و همچنین قوه قضائیه و سازمان صدا و سیما کاملا در ید دیکتاتور قرار گرفت. تجربیات فوق الذکر همگان را معترف میدارد که حکومت فقیه رجوع به آرای عمومی را فقط زمانی به رسمیت شناخته و می شناسد که در تأیید و زینتی در جهت هرچه فربه تر نمودن قدرتش باشد

ایران با حدود 940 کیلومتر مرز مشترک با کشور افغانستان، در همسایگی کشوری است که از آن به عنوان بزرگ‌ترین تولید کننده‌ی تریاک و مواد مخدر در جهان یاد می‌شود. سالانه هزاران تن مواد مخدر در این کشور تولید و توسط مافیای بین‌المللی مواد مخدر به دیگر کشورهای جهان منتقل می‌شود. به همین دلیل نه تنها مردم افغانستان در زمینه مواد مخدر با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند؛ بلکه کشورهای هم‌جوار آن‌ مانند ایران و پاکستان نیز با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و با زیان‌های گسترده‌یی روبه‌رو هستند.

سالانه صدها نفر به جرم قاچاق مواد مخدر در ایران اعدام می‌شوند که شماری از آن‌ها افغان هستند. نه جمهوری اسلامی و نه دولت افغانستان، آمار مشخصی از تعداد زندانیان افغان که به چنین اتهامی محکوم به اعدام شده‌اند، ارائه نمی‌شود؛ اما دست‌کم ۱۱ افغان در سال جاری اعدام شده‌اند که جرم ۱۰ نفر آن‌ها قاچاق مواد مخدر و یک نفر دیگر٬ قتل بوده است. هر چند در فروردین ماه سال ۹۰ ایران و افغانستان موافقت‌نامه استرداد مجرمان را امضا کردند؛ اما این موافقت‌نامه تنها برای مجرمانی‌ست که از سوی حکومت افغانستان مورد پیگرد

در این چند روز، «من شارلی هستم» که در اعتراض به ترور روزنامه نگاران نشریه «شارلی ابدو» به نمادی از پاسداشت آزادی بیان برای مردم فرانسه تبدیل شده، به میان بخشی از روزنامه نگاران که در ایران زندگی می کنند نیز تسری یافته است. خیلی هم عالی است که مردم برای پاسداشت آزادی بیان از هر حادثه ای ـ چه جهانی و چه محلی ـ بهره ببرند. ولیکن ما در ایران آنقدر قربانی نبود آزادی بیان داریم که می توانیم آنها را حتی به کشورهای دیگر صادر کنیم به جای آن که قربانی وارداتی را محور اعتراض مان قرار دهیم.

چندی پیش آخوند حسن روحانی بمنظور ترساندن و امتیازگیری از باندهای حکومتی از رفراندم سخن گفت و خامنه ای در پاسخ او گفت: «دولتی ها هم مراقب باشند حاشیه سازی نکنند و ضمن خودداری از بیان حرفهای غیرلازم، دو دستگی بوجود نیاورند و تلاش کنند وحدت و ایمان و همت ملت را مورد استفاده صحیح قرار دهند». ملا جعفر شجونی پا را فراتر گذاشت و اظهار داشت: این امر معنا ندارد و فقط لرزاندن مملکت است .این گفتار رییس دولت لرزه ایی بر اندام ما وارد کرد. آری، حتی نام انتخابات هم لرزه بر اندام حاکمان می اندازد.

مگر فتوای ترور سلمان رشدی توسط خمینی را فراموش کرده اید؟ مگر همین روحانیون حاکم بر ایران دهها دگر اندیش مخالف خود را در فرانسه و کشورهای اروپایی ترور نکردند؟ مگر پس از انقلاب بهمن 57 با به قدرت رسیدن اسلام سیاسی در ایران، خمینی و یارانش هزاران دگر اندیش، روزنامه نگار و مخالف سیاسی یا عقیدتی را ترور، اعدام، شکنجه، زندانی و قلع و قمع نکردند؟

خطر اصلی از ناحیه ی اسلام سیاسی است. شوربختانه شروع این پدیده ی شوم با به قدرت رسیدن خمینی و روحانیون شیعی در ایران بوده و سایر گروههای افراطی اسلامی، از چنین الگویی کپی برداری کردند. دول متمدن به ویژه اروپایی ها باید آگاه باشند هر نوع معامله و سازش با حکومتهای دینی که مذهب را ابزار قدرت خود ساخته اند نا امنی و ترور را در سراسر جهان گسترش خواهد داد.

اگر «تحت الحنک بندانِ زیر ریش» را به طنز بگیریم که از عمامه‌اشان خرگوش درمی‌آورند و یا کاریکاتور این یا آن رهبر ماه و بی همتا را بکشیم که هر بار فیل تازه‌ای هوا می‌کند، شامل آزادی بیان می‌شود یا نه؟ آیا واقعاً از صمیم قلب قتل کاریکاتوریست‌های فرانسوی را محکوم می‌کنیم و به آزادی بیان و «مصونیت اظهار نظر» باور داریم؟

اسلامگرایان در قلب اروپا ازادی بیان را هدف قرار داده و به بهانه آنچه را که "مقدسات" خود معرفی می کنند، 12 نفر را بقتل رساندند. این جنایت برای ملت ایران که اسلام و اسلامگرایان را تجربه کرده، تازگی ندارد و یادآور تاریخ دور و نزدیک اسلام در ایران است. حادثه پاریس بار دیگر ضرورت دفاع از آزادی های بی قید و شرط، پلورالیسم "تقدسات"، حقوق انسان در نقد، نفی، توهین و طرد خرافات را به میان کشید. در کارزار پیکار علیه باجگیری و خرافه پرستی نمی توان میان دو صندلی نشست و به بهانه "توهین" با ارتجاع همصدا شد!

بیر سوآلآ جاواب

گامِ شکسته و
زبانِ بریده ی قلم
در این شبانِ بی دادرسی
ای بسا:

حکم اعدام سه زندانی محبوس در سنندج، صبح امروز پنج‌شنبه ۱۸ دی‌ماه در زندان مرکزی این شهر به اجرا درآمد.

قانون اساسی اين حکومت از بنياد فاسد و ظالمانه و ضد مردمی است و، در نتيجه، هر آن کس که بر مبنای آن به منصبی تأثير گذار می رسد نيز آلودهء فساد و تباهی است. من، سال های سال است که باور کرده ام که از آن سو هيچ کوره راهی حتی وحود ندارد.

اين خونی .است که در پاريس از پيکر آزادی انسان جاری شده
اعلاميۀ پيوند سرای نويسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دموکرات ايران
آنچه ديروز در پاريس رخ داد، و آنچه در يازده سپتامبر 2001 نيويورک را به خاک و خون کشيد، تنها رشحات اندک امواج توفانی است که اکنون در خاور ميانه و شمال افريقا هزاران هزار از مردم بيگناه را می دزدد، می کشد، می فروشد و سر می برد. و تا ريشه در آب است گريزی از رشد رورافزون اين گياه خبيثه نيست

«قطع حمایت از ارتجاع دینی و غیردینی»، «خنثی سازی حرکات ارتجاعی» ، «حمایت از نیروهایی که عملاً به حفظ مظاهر تمدن متعهد اند». «جلو گیری قانونی از سوء استفاده از مظاهر تمدن، توسط ارتجاع دینی». آن سیاستی که لازم است در مقابله با «تروریسم اسلامی و حکومت های آن» اتخاذ کرد.

حزب تضامن اهواز بر این باور است که حملات خشونت امیزی از این نوع که انسان را به یاد حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 و حمله به مرکز فرهنگی

کانون نویسندگان ایران ضمن ابراز همدردی با شما همکاران گرامی‌، خانواده‌های قربانیان و مردم فرانسه‌، این اقدام جنایتکارانه و ضد آزادی را به شدت محکوم می‌کند و اطمینان دارد که چنین اعمال ددمنشانه ای‌، کوچک ترین خللی در عزم و اراده‌ی شما برای دفاع از آزادی اندیشه و بیان و ضدیت با بیگانه‌ستیزی و نژاد پرستی وارد نمی کند.

ژانویه سیاه یا ژانویه خونین یادآور رویدادهای خونینی است که در سال 1990 در روزهای 19 و 20 ژانویه در جمهوری آزربایجان روی داد. حکومت شوروی سابق قبل از فروپاشی برای جلوگیری از از تظاهرات مردمی و استقلال طلبانه اقدام به برقراری وضعیت فوق العاده در جمهوری آزربایجان نمود اعلام حالت فوق‌العاده باعث آرام شدن اوضاع نگردید بلکه برعکس باعث تشدید تظاهرات مردمی خصوصا در شهر باکو گردید

در این آزمون دردناک برای همه ی دلبستگان به والاترین ارزش های دموکراسی سازمان ما اعلام می دارد که در برابر اینگونه عملیات که با فتوای آقای خمینی علیه سلمان رشدی آغاز شد، و در برابر مرتکبان این اعمال، و قدرت هایی نیز که نقش پشت جبهه یا الگوی الهام بخش آنها را بازی می کنند، باید هرچه بیشتر انعطاف ناپذیر بود، و بر این واقعیت پامی فشارد که برخی رفتارهای آشتی جویانه ی گذشته با آنها، همچون آزادی انیس نقاش و نیز اعضای کماندوی دومی که برای قتل شاپور بختیار ازایران به فرانسه گسیل شد و...

مسئلۀ دیگر به تقدس کشیدن خشونت در آثار معاصرادبیات پارسی است. همان قدر که کلاسیسم عرفانی پارسی بر مدارا و محبت تاکید می ورزید ادبیات امروز پارسی به خصوص از دورۀ مشروطه به بعد مروج زیبا سازی خشونت بوده است. چه فرقی است بین آنکه با حکم حکومتی انسان می کشد و آنکه با شعر این کار را می کند؟

100 کارگر معدن زغال سنگ سنگرود (البرز غربی) از روز 17 دی در اعتراض به نقض وعده های کارفرما و مسؤرلان دولتی دست به تحصن انتحاری در تونل شماره ی ۹ (واقع در ۸ کیلومتری ساختمان اداری این واحد معدنی) زده بودند

سلمان رشدی، نویسنده بریتانیایی- هندی که از سال‌ها پیش از بیم جان و از جمله در پی فتوای روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، مخفیانه زندگی می‌کند، حمله روز گذشته را محکوم کرد. وی گفت: «مذهب نیز مثل دیگر موضوعات شایسته نقد، طعنه، و بی‌احترامی بی‌باکانه ما است».

امروز اسلام سیاسی و بربریّت حاکم برآن گامهای بلندی برداشته و از مرزهای ایران و پاکستان و افغانستان و عراق و سرزمین های مشابه گذر کرده و در قلب معتبرترین کانون دموکراسی یعنی پاریس با بیرحمی و جسارتی بی مانند آزادی فکر را هدف گرفت و جان ده روزنامه نکار و قلم به دست و دو پلیس را تا این لحظه گرفت. جنایت امروز پاریس ابعادی بسیار وسیع و گسترده دارد.

چهارمین نشست حضوری این پروژه، در ماه فوريه برگزار خواهد شد. بحث و گفتگو پيرامون منشورها و طرح های مربوط به ساختار و اساسنامه در دستور کار نشست است. پس از این نشست حاصل کار گروه های کار در اختيار چهار نیروی متشکله پروژه قرار می گيرد. پیش از کنگره مشترک، منشور و یا منشورها توسط چهار نیروی پروژه مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت توافق، کنگره مشترک –موسسان- فراخوانده می شود.

افشاء منبع، که حتی در کشورهای دموکراتیک نیز می تواند برای آن موجب خطرات بیش و کم بزرگ گردد، وقتی منبع ساکن کشوری با نظام پلیسی باشد عملی به مراتب خطرناک تر و محکوم تر بشمار می رود.

گاه گفته میشود که چه بسا برخی تندروی می کنند و اسلامگرایان را تحریک می کنند. این گفته مسائل را وارونه جلوه می دهد زیرا در دفاع از آزادی اندیشه هیچ افراطی وجود ندارد و ذات و ماهیت اسلامگرائی سنی و شیعه همیشه در جهت تنگ کردن و حذف کردن است و انهدام میدان اندیشه است.

بررسي‌ پرونده‌هاي‌ ديپلماتيك‌ آمريكا، انگليس‌، فرانسه‌ و آلمان‌ در ارتباط‌ با كوچك‌خان‌ و جنبش‌ وي‌، يك‌ امتياز سه‌گانه‌ دارد. نخست، اتهام‌ همكاري‌ كوچك‌خان‌ با امپرياليست‌هاي‌ آلماني‌ طي‌ جنگ‌ قابل‌ تأييد نمي‌شود‌؛ دوم، اين‌ پرونده‌ها اشتباهاتي‌ را بروز مي‌دهند كه‌ بيشتر ناظران‌ تاريخ‌ ايران‌ نو‌ درباره‌ي كوچك‌خان‌ و جنبش‌ او مرتكب‌ شده‌اند؛ و سوم، اين‌ پرونده‌ها نشان‌ مي‌دهند كه‌ تا چه‌ اندازه‌ تحريف‌ حقايق‌ تاريخي‌ مي‌تواند به‌ شكل‌ دادن‌ سياست‌ روز و توجيه‌ آن‌ با نگاهي‌ به‌ گذشته، كمك‌ كند.

ترور امروز در فرانسه، شلیک به قلب آزادی بیان است. این عمل نشان می دهد آنانکه ایدئولوژی خود را برترین و حق ترین می پندارند، آنانی که رهبر عقیدتی خود را مقدس کرده و کلام او را سرمشق عمل خود قرار می دهند – در پس هر نام و مذهب و هر ایسمی که پنهان شوند- ، از چنان پتانسیلی برخوردارند که هر زمان لازم باشد می توانند آزادیخواهان و دگراندیشان و منتقدین و مخالفین خود را حذف کرده و به خاک و خون بکشانند.

همبستگی گسترده مردم فرانسه و در سراسر جهان با قربانیان حادثه تروریستی «چارلی هبدو» نشانگر این است که چنین عقاید افراطی را فقط با مسلسل و حذف دیگران می‌توان به نمایش گذاشت و پادزهر آن همبستگی سراسری همه آنهایی است که حاضر نیستند امنیت و آزادی را فدای هیچ عقیده‌ای کنند و خوشبختانه شمار اینان بسی بیش از همه افراطیون جهان است و بلافاصله امروز از نیویورک و برلین تا استانبول با پیام «نترسید!» «ما همه چارلی هستیم!» به خیابان‌ها آمدند.