آقای همنشین بدانید که

خصوصيت و ارزشهاي انقلابيون و مبارزان، در هر انسان «زنده»اي ساري و جاري ميشود و بعدها از سرور شهيدان يادگرفتم كه «هر زنده اي راه مرا مي پيمايد». ديدم صدها و هزاران انساني كه با آشنا شدن با انقلابيون و يا با خواندن دفاعيههاي سعيد محسن، يا مهدي رضايي، پاكنژاد و يا گلسرخي و برادر مسعود.... دنيايشان عوض شده و وارد جبههاي شدند كه پرچم و شعار آن، ساختن انسانها ي وارسته و بدنبال آن دنيايي نوين ست. اين جبهه ي انساني زمان و مكان نمي شناسد. از اسپارتاكوس قبل از ميلاد مسيح در غرب تا «وانتروي» ويتنامي در شرق، از رزمندگان ضدفاشيسم در شمالي ترين نقاط اروپا، تا لومومبا در قلب افريقا و مبارزان ضدنژاد پرستي در افريقاي جنوبي. از مقاومت و شهادت سميه و ياسر در زير شكنجه هاي ارتجاع و اشرافيت مكه تا مقاومت و شهادت صدها زن و مرد مجاهد و مبارز كه در شكنجه گاههاي قرون وسطايي رژيم ولايت فقيه. از بنيانگذاران سازمان مجاهدين و سازمان چريكهاي فدايي خلق تا 52 قهرمان شهيد كهكشان اشرف كه در 10 شهريور 92 در اشرف قتل عام شدند، در انسانهاي «زنده» در جبهه بزرگ انساني براي ساختن دنياي نوين، جاودانه شدند. همه مي بينند در چهارمين ماه قتل عام قهرمانان مجاهد اشرف، يك موج انساني در تداوم راه آنها، در ايران و در سراسر جهان، در مقابل ارتجاع خون آشام، بپا خاسته اند و آنها را در خود احساس مي كنند و جاي آنها را با ضريب 52 بار پرمي كنند.