نگاهی دلنشین با نگارشی خوب از

نگاهی دلنشین با نگارشی خوب از یک کتاب ، نویسنده این مطلب تلاش کرده تا
مستقل از همگرائی ها یا تفاوت‌ها در تمایلات سیاسی ، زهره تنکابنی رادر
کتابش بر پایه جنبه‌های احساسی و انسانی مورد ارزیابی و نقد قرار دهد و
از برخورد های گروهی ، نکته بینی های غیر ضروری و انتقادهای کلیشه ای بر
پایه برخی ضعف‌های ویراستاری و نگارشی فاصله گیرد و الحق نیز در این رابطه
موفق بوده است .
واقعیت این است که زهره تنکابنی با تجربه‌ای دوازده ساله از سه دوره
زندانیش بسار چیزها برای گفتن و نوشتن دارد ، بنا بدلایل عدیده شاید کمتر
کسی در شرایطی چون زهره تنکابنی قرار داشته باشد که بتواند آنچه را که در
رندانهای سیاسی ایران طی چند دهد گذشته است را به این درستی ترسیم کند و
بخصوص در تشریح آنچه که تحت عنوان بایکوت عملآ رندانی در زندان را به
بخشی از زندانیان سیاسی تحمیل کرده بود قابل اتکا باشد ، برهمین پایه بر
این باورم که هردو ، زهره تنکابنی و حسن محسنی باید بازهم بنویسند چراکه
اولی بسیار چیز برای گفتن و نوشتن دارد و دومی خوب مینویسد