ملی شدن زبان فارسی به مثابه

ملی شدن زبان فارسی به مثابه زبان رسمی اداری، ادبی، فرهنگی و علمی نه یک انتخاب سیاسی دولت و ملت فارس که دلائل دیگر تاریخی دارد .در این پانزده قرن دوم تاریخ ایران بجز دوران دویست سال اول پس از حمله اعراب که زبان فارسی ممنوع شد از قرن چهارم نزدیك به هزار سال طوائفی بر ایران حكومت كردند كه زبان مادری‌شان فارسی نبود و در این دوران زبان فارسی دری به عنوان تنها زبان رسمی و زبان مشترک فرهنگی -ادبی مسلط در میان نخبگان درباری و شعرا بوده است. چرا این حكومت‌ها نتوانستند زبان خودشان را به‌ زبان درباری ورسمی بدل کنند.؟مگرسلطان محمود غزنوی که در شهرهای ایران از کله ها مناره ها ساخت نمی توانست بخشنامه صادرکند که به جای شاعرفارسی زبان، شاعرترک زبان برای درباراستخدام کنند؟ آنزمان هم دولت شوونیسم فارس وجود داشت که از خلق اثارادبی و گسترش زبان ترکی جلوگیری کرده باشد؟