آقای يوسف آذربايجان . من پدرم

در حالی که پان ترکیسم و پان عربیسم یک واقعیت سیاسی است با پشتوانه نظری و سیاسی و حتی نظامی و تجلی مادی و عینی پان ترکیسم و پان عربیسم در شکل های مختلف در زمان امپراطوری عثمانی و ترکان جوان و بعثی میشل افلاکی و صدامی یا به شکل ناصریستی مصر است . اگر بحث بر سر «ستم ملی »واگر بحث بر سر نژاد است ، که کارنامه عربها و ترکهای دیروزی خیلی خونین و هول آورتر است و اینجا ملت ایران است که طلبکارند .به امروز نگاه کنید از نظرموضوعیت سرکوب در ایران چه تفاوتی با ترک‌ ، کرد و بلوچ‌ و عرب‌ با فارس هست. موسوی اردبیلی و ملا حسنی و خلخالی که هزاران فارس و کرد و ترک وعرب را به جوخه تیر باران سپردند ترک بودند و نه فارس ، آیتالله فاضل لنکرانی که حکم قتل دگراندیش جمهوری آذربایجان رافق تقی را داده بود ترک بود. در ضمن چنیـن برداشتِ صرفاً قومی درتبییـن تاریـخ اقوام ایرانی در می ماند. برای مثال یکی از شاخص‌های مهم تاریخی اتحاد و پیوند اقوام ایرانی با هم به عنوان یک ملّت سازماندهی نهضت مشروطه به رهبری ستارخان و باقرخان بود. پایه های استدلالی محافل قوم گرا ی تجزیه طلب در ارتباط با تاریخ ، ملت و جامعه ایران عقب مانده و زوار در رفته است . کسانی که جنبشها و مردم و رهبران و اسطور هایشان را تنها باگلبولهای خون به طور بیولوژیک ارزیابی میکنند دچار عقب ماندگی ذهنی هستند. محافل تجزیه طلب پانترک و پان عرب که سعی دارند خودشان را به عنوان مدافع حقوق بشر و دموکراسی و خودشان را قربانی شونیسم و نژادپرستی معرفی کنند و از تبعات سرکوبگرانه و «آسیمیلاسیون پروژه دولت- ملت‌سازی» رضاشاه ناراضی هستند، در واقع خودشان مصداق بارز "شونیسم قومی" هستند و فعالیتشان تبلیغ آشکار نژادپرستی است .این تناقض را چگونه پاسخ میدهند. در بحث تبعیض ساختاری آیا در مدیریت کلان در بوروکراسی سیاسی ایران پیش زمینه های خاص وابستگی‌ قومی و زبانی تعیین کننده است و یا تنگ نظریهایی که ماهیت ایدئولوژیک مذهبی-شیعی دارد؟ آیا ترک‌ها در جامعه ایران در پیرامون ساختار قدرت سیاسی -مالی قرار دارند؟ بورژوازی بزرگ آذربایجان که بخش نیرومندی از بورژوازی ایران را تشکیل میدهد از نقطه نظر تناسب قوای عینی طبقاتی سرکردگی بوژوزی را در دست دارد. در ضمن خامنه ای ترک تبار در کجای هیرارشی قدرت قرار دارد . چشمها را بايد شست....جور ديگر بايد ديد.