Lachin: به قول نیما یوشیج:چند

صحبتی از جدایی طلبی به عنوان یک حق شهروندی نشده است و از هیچ جنبش جدایی خواهانه ای دفاع نمی کند زیرا منشور سازمان ملل تمامیت ارضی و حق استقلال و حاکمیت ملی را صریحا محترم دانسته است. برای روشنائی ذهنت اشاره می کنم به نمونه حکم دادگاه عالی کانادا کشور دموکراتیک مورد نظر پان های تجزیه طلب در ارتباط با موضوع تصمیم مردم کبک به جدا شدن از کانادا که بازتاب دهنده ساختار سیاسی و حقوقی این کشور است. دادگاه عالی کانادا در سال ۱۹۹٨ حول این موضو چنین نظر داد: اگر چه بسیاری از جمعیت کبک قطعا ویژگی های مشترک یک ملت را دارد ولی اصل فدرالیسم مندرج در قانون اساسی کانادا به این معنا است که تصمیم جدا شدن حتی اگر توسط اکثریت سکنه و رای دهنده این استان باشد بدون موافقت سایر استان ها نمی تواند قانوناً نافذ باشد.در مورد این ادعا که چنین حقی را می توان طبق حقوق بین الملل مطالبه کرد یا نه دادگاه چنین نظر داد :حق جدا شدن زمانی به موجب اصل خودمختاری مردم مطرح می شود که آن مردم به عنوان قسمتی از یک امپراتوری استعمارگر تحت حاکمیت باشند، [یا] آن مردم تحت انقیاد یا تسلط یا استعمار بیگانه باشند و احتمالا آن مردم از هر گونه فعالیت واقعی در داخل کشوری که بخشی از آن را تشکیل می دهند محروم باشند.برخلاف نظرروشنفکر چپ ـ قومی کشورهای دموکرات اجازه تجزیه کشور خود را نمی دهند، اصولا یکی از منابع قدرت کشورها خاک و وسعت سرزمینشان است و دلیلی ندارد کشوریاجازه چنین کاری بدهد.درضمن ارزشهای «حقوق بشری» فرا قومی-نژادی هستند.