Skip to main content

اقای عزیز شما اعتراف کردید

اقای عزیز شما اعتراف کردید
Anonymous

اقای عزیز شما اعتراف کردید که این این گفتار مربوط به سال 2006 میلادی است و ما در سال 2014 هستیم. هشت سال از این رویدا گذشته است و در تاریخ ثبت شده است .هدف شما از باز گوئی و باز خوانی ایا نامی جز اغتشاش و دو بهم زنی ندارد؟

سخنران نخست بر عکس در سالهای قبل از 57 زیر همین شعار ملل تحت ستم روسی توده ای سینه میزد و خوشبختانه اکنون در پیرانه سر عاقل شده است. و اکنو ن حرفهای درستی را بیان می کند و جای ایرادی به سخنان ایشان نیست.
سخن سران دوم نیز یک کمونیست دو اتشه و مخالف نظام اسلامی ولی هر دو سخنران متوجه بوی توطعه و خرابکار ی نظام اسلامی و بهره برداری تبلیغاتی نظام از شعار های انحرافی چپها شده اند.
سخنران سوم به درستی در مصاحبه با اقای مهری از رادیو صدای ایران ( دیگر بخش نمیشود) به نقش دولت روس در به هوا کردن اقای پیشه وری و سقوط فرقه اشاره میکند.

سخنران چهارمی اقای نوری زاده نیز از دوستان اذری خود نقل قول میکرد.هر چهار تن از چهار زاویه گوناگون یک حقیقت را میگفتند. حقیقت گوئی افترا زنی نیست.
واما من میگویم انچه بر سرما امد دست پخت سازمانهای جاسوسی شرق و غرب بود.در این میان برای یک رویای خیالی برای کشور سوسیالیستی که د رایران هیچ کس از کار کرد ان خبر نداشت مردم ایران و جوانان ان و قشر باسواد ان قربانی گروهای چپ تودهای و فدائی و فرقه ای و مجاهد و سیاست خارجی دولت شوروی شدند ومیشوند..
به باور من دشمن واقعی ملت ایران ملت اذربایجان ملیت کوردستان ملت عرب نه پارسی است و نه زبان پارسی بلکه شعا رهای غلط وعده های خیالی حزب توده در ایران است. این حزب توده بود که ماهیت اخوند را میشناخت و به دفاع از انقلاب و
اخوند بر خاست.مگر لنین نگفته بود کومونیستها باید مستقل باشند؟.مگر همین حزب توده نبود که قیام اخوندی 15 خرداد را ارتجاعی شمرد؟ این ماتریالیستهای دو اتشه مانند طبری چرا روضه حسین ابن علی در دانشگاه خواند؟ چه کسی را میخواستند فریب دهند ؟اخوند که فریب انها را نخورد بلکه ملت را. شما نیز به نوعی قربانی همان اندیشه های خیالی کشور شوراها و حزب شده اید.شکست ان ارزوها معنائی جز دشمنی با پارس زبان ندارد.
اقای عزیز اگر میخواهی به کشور خود به همزبانان خود کمک کنی باید بتوانی حق را از ناحق دروغ را از راست فریب وخدعه را از تزویر و دورئی تشخیص دهی . بقو ل حافظ
به صدق کوش که خورسید زاید از نفست
که از دروغ سیه شد صبح نخست.