همه چیز باارقام بیان نمیشه بسیاری از دخترها یک پسر پولدار روکه خونه وماشین وتوانایی مالی داشته باشه رو ترجیح میدند به یک پسرهم رتبه علمی باخودشون ودرجامعه ایرانی اکثر اقایون که توان مالی دارند همسری میخواند که قید کارکردن روبزنه با این دلیل که من کار میکنم شب که خسته برمیگردم اگراون هم خسته وداغون باشه فاتحه زندگی خونه است مسولیت بچه ها هم الان واقعا وقت گیر از اون طرف ساعت 9بلند شدن باشگاه رفتن پارک وسینما وکافی شاپ وخرید بادوستان وخواهرو...بعدهم یک شام نیمه اماده رو در هواپزوتوسترو...اماده کردند وشارژشدن کارت بانکی با هزینه شوهر ونداشتن دغدغه مالی درقبال رساندون بچه ها به مهد وکلاس موسیقی ورقص وزبان و....با سوییچ ماشین شوهر یا اهدایی شوهر و...به مراتب وسوسه انگیزتر ازسروکله زدن با مدیرورییس وکارمند و...است ولی خودمون دلیل اصلی مخالفت اقایون همون تعصب مونده توخونشون چون همه اونا
همه چیز باارقام بیان نمیشه
همه چیز باارقام بیان نمیشه
Anonymous
باکارهایی که توخونه باشه یا تومحیط کارخودشون باشه یا محیط کاملا زنانه باشه مثل اموزش وپرورش مشکل ندارند وخانمها هم به شرط تامین مالی وازادی در تفریح هیچ مشکلی با این قضیه ندارند این خانمها گرچه کار نمیکنند اما استقلال مالی وپشتوانه رو یا از طریق ارث پدری ویا ملک و...که همسرشون به نامشون میکنه دارند درواقع اونایی که 8ساعت بیرون کارمیکنند نود درصد از روی اجبار نه علاقه ذاتی برای کاردربیرون ایرانی ها درکل یک خورده راحت طلب اند برای همین به جای 8ساعت 30 دقیقه متوسط ساعت مفید کاری هست توایران