در کل وضعیت سیاسی جامعه ایران بعد از حکومت بستگی به 1- سطح فکری نسلهای جوان و تجارب نسلهای پیشین دارد که میتوان گفت در حدی ست که جلو هرج و مرج را میتوانند بگیرند.2- در عین حال اسلامیستها بدون تلاشهای نومیدانه صحنه را خالی نخواهند کرد. اما میتوان از پس آنها بر آمد. 3- در جنبشهای تبعیض دیده ی ملیتها ، همینطور فارسی زبانان، ضرورت دارد که ناسیونالیستهای افراطی ایزوله شوند تا این حرکات بتوانند بدون دچارشدن به ماجراجویی ها در مسیر رفع تبعضیات همه جانبه ، و دموکراسی خواهی پیش روند. 4- پیروزی متمدنانه ی تغییر وقتی حاصل میشود که « تشکلهای مدنی جامعه» ، نیروهای کار یدی و فکری ، دموکرات و چپ دموکراسی خواه و عدالت طلب، نیروهای ضد تبعیض بتوانند بخش اعظم قدرت را تشکیل بدهند.5- غولهای جهانی همیشه آماده اند قدرت آینده در ایران را در وضعیت مناسب آلترناتیوسازی کنند. این فاجعه باید خنثی شود
در کل وضعیت سیاسی جامعه ایران
در کل وضعیت سیاسی جامعه ایران
آ. ائلیار
. 6- فاجعه ی بدتر وقتی ست که نیروهای مرتجع اسلامی -سلطنتی دوباره سرکار بیایند. با پوز دموکراسی. 7- در کل من به آینده مثبت امیدوارم. و تلاش در این جهت را ضروری میدانم. 8-اگر توسط نیروی خارجی یا آلترناتیو بیرونی حرکت طبیعی جامعه ایران مختل نشود- که امکانش هست- و حکومت توسط خیزش عمومی تغییر یابد این اصول بدون شک تحقق خواهند یافت: 1- سیستم چند حزبی؛2- چند فرهنگی؛ 3- جدایی دین و دولت. 4- رفع بخشی از تبعیضات از ملیتها و زنان. باقی تغییرات مثبت بستگی به قدرت و سیاست درست نیروهای درگیر در مبارزه دارد.5- اینها وقتی ست که خطر جنگهای داخلی خنثی شده باشد.6- امکان وقوع جنگهای داخلی تا خنثی شدن قدرت ناسیونالیست های فارسی زبان و ملیتی همچنان وجود دارد. 7- خطر جنگ داخلی با اجرای قدرت غیر متمرکز مرکزی، حاکمیت واحدهای فدرال، رفع میشود.