جناب تبریزی گرامی-درست می

لاجوردی و دیگر زندانبانان مخفو ف جمهوری اسلامی آگاهانه انسان های معتقدی را همچون فاطمه مدرسی را بی جهت اعدام نکردند . ... همین جناب ایرج مصداقی که تا چندی پیش از اعضای مخفی سازمان مجاهدین خلق بود ....در خراب کردن و لجن پراکنی علیه زندانیان فدائیان اکثریت و حزب توده لحظه ای از تلاش باز نایستاد تا اینکه «خیاط در کوزه افتاد»و مورد خشم مسعود رجوی قرار گرفت . در مورد «توبه » و «مقاومت در زندان » اکنون که به گذشته نگاه می کنیم ؛ متوجه می شویم که به چه میزان احزاب انقلابی آن روز در اشتباه بسر می بردند . در حالی که زندان جای مبارزه نیست و زندانیان سیاسی می باید که بجای مقاوت راه مصلحت و «کشیدن زندان» را در پیش می گرفتند و هر کدامشان به یکی شکلی از زندان ازاد می شدند و در بیرون از زندان منتظر فراهم شدن لحظات تاریخی مثل 18 تیر و رویدادهای سالهای 88 تا 90 می ماندند و همراه با جنبش مردمی علیه رزیم را شرکت می کردندولی افسوس که این همه جانهای شیفته که بی جهت از دست رفت و اکنون بجای همراهی با هم علیه همدیگر سم پاشی می کنیم.آخوند ها در بازی داد نمان کاملا موفق بودند