حضور محترم جناب رازی و با

زیارت نکرده بودم، فکر کردم (توجه بفرمایدد که فکر کردم) شما در مسافرت تشریف دارین. من هم که نه رمل و اسطرلاب دارم و نه دوربین و میکروفون در خانه شما کار گذاشته ام نمی دانستم که خانه تشریف دارین. الان که شما می فرمایین متوجه شدم که مسافرت نبوده اید و یاد همسایه ام افتادم که ایام عید بر روی در خانه اش می نوشت: "ما در مسافرت هستیم بعد از عید تشریف بیاورید". یک سری را هم با شما در میان میذارم و آن اینکه من یک ساعت جیبی دارم که از پدر بزرگ پدربزرگم به من به ارث رسیده و مثل خروس همسایه کار می کند. من وقتی به این ساعت نگاه می کنم به من می گوید که یک نفر در عرض 24 ساعت بیشتر از 35 کامنت نوشته است و این کار هر روز اوست. این ساعت خیلی فضوله و از من می پرسه که مگه این جناب کار و زندگی نداره که هم روز و هم شب کامنت می نویسه؟ بعدش هم می پرسه که این جناب کی می خوابه؟ من هم که آدم ساده ای هستم زود میام و اینجا از بقیه می پرسم و آنوقت است که یکی زود به من ایراد می گیره که آی آقا تو سانسورچی هستی یا مفتش؟ اصلا به تو چه؟ از این که بگذریم تصدیق می کنم که کش شما خیلی کشه! خدا پدر این آلمانیها را رحمت کنه که به شما کش کشی رو یاد داده اند ولی خودشان از کشی استفاده می کنند که در وقت خودش کش میاد و در بقیه اوقات استراحت می کنه. البته بنده هم تصدیق می کنم که این آلمانی ها نه از کش خوششان میاد و نه از کش فروش ولی یک خاصیت عجیب و غریبی دارن که وقتی یکی میاد و میگه من کش فروش بودم ولی دیگه از این کارها نمی کنم وکش فروشی رو کنار گذاشته ام، دیگه ولش می کنن و بند می کنن به شغل جدیدش. این آلمانیها آدمای زیاد خوبی هم نیستن وگرنه این فوت در فن مباره با کش و کش فروشی رو هم به شما نشون میدادن. در خاتمه شما که انسان گلووووبالی تشریف دارین از طریق ای میل به مادر بزرگ نازنینتان و جناب رحمت ایزدی سلام بنده رو برسونین و از قول من بهشون بگین که انشااله به همین زودی خدمتشون خواهم رسید.