با سلام به لوایی عزیز، در

با سلام به لوایی عزیز، در اندوه دلخراش و جانفرسای غربت ناخواسته ، که از میان آوار آن آرزوهایش را برایمان ترنم میکند. و به ویژه از آرزوی بزرگش- « استقلال آذربایجان» -در شرایط کنونی سخن میگوید. من داشتن این آرزو را می ستایم. چرا که خود نیز آنرا دارم. اما بین من و لوالی گرامی در این مورد فرق اساسی هست. استقلال آذربایجان در شرایط کنونی برای من تنها یک آرزوی زیباست. همانطور که استقلال همه مردمان روی زمین، و سعادت آنها آرزویی زیباست. اما برای لوایی گرامی استقلال آذربایجان تنها یک آرزو نیست بل « سیاست عملی ست». اینجا من پرسشی دارم از ایشان و همه ی کسانی که این «سیاست استقلال» را پی میگیرند:
می خواهم بپرسم: « دلایل عملی بودن سیاست استقلال آذربایجان کدام اند؟» ؛ « چرا فکر میکنید این کار عملاً امکان پذیر است؟» استدلالتان چیست؟ سئوالم ستمهای 80 -90 ساله نیست. سود یا زیان استقلال نیست.