اقبالی عزیز و گرامی درود بر

اقبالی عزیز و گرامی درود بر شما. از اینکه به بحث اصلی پرداخته‎اید ممنونم. من با شما کاملا موافقم که "امر احترام به ملل نمی تواند ضربه گیر انتقاد به گذشته و راه جوئی برای کشف افق های نوین گردد.جامعه ما فاقد سنت های مبارزه علنی و دمکراتیک است و بایستی بستر انتقاد و شکستن تابوها را در فضای عاری از هراس و با ابزار آزادی های بی قید و شرط سیاسی، ایدئولوژیک و فرهنگی فراهم کنیم."
از نظر من همه چیز قابل نقد است و در این مورد تابویی ندارم. از نظر من می‎توان خدا، دین، پیغمبر، قران، تجزیه‎طلبی، هویت‎جویی، تمامیت ارضی، فردوسی، ده ده قوقود، حافظ، مارکس، انگلس، کانت، فره ایزدی، بزقورد و همه و همه را به نقد کشید، آن هم نقدی بیرحمانه. ولی بین نقد و انتقاد و آنچه که نقد بیرحمانه می‎خوانم با توهین و تحقیر تفاوت قائلم. نقد توهین نمی‎کند، سازنده است. پیشداوری ندارد. موشکافانه بررسی می‎کند و به نتیجه می‎رسد.