اما«آرزوی آزربایجان بزرگ»!

... وآسوری‌ در آذربايجان به «حق تعیین سرنوشتشان»برسند و«سرزمین دولت خودمختار ارامنه» را تشکیل دهند.منهم «آرزو» دارم ایل ترک قشقایی که از بیرون از استان فارس به این سرزمین کوچ داد ه شدند به قفقاز یا آسیای میانه و یا هرسرزمینی که به ترک زبانان «تعلّق» دارد بازگردند. منهم «آرزو» دارم ترک زبان های بوکان خواهان پیوستن به ایالت آذربایجان شوند و از«کُردیزاسیون» آن منطقه جلوگیری کنند.منهم «آرزو» دارم خراسانی ها خواهان بازگرداندن ده ها ایل و طایفه کرد، ،عرب ،ترک و هزاره ای، از بجنورد، شیروان و اسفراین به سرزمین های پیشین شان باشند زیرا این خاک «متعلّق» به «قوم» خراسانی است. منهم «آرزو» دارم اعراب دیروز که با ضرب کشتار سرزمینهای خوزستان را غصب کردند به بیابانهای عربستان بازگردند که سرزمین نیاکانی شان است.منهم «آرزو دارم»افرادی که پیشینه ای دو رگه دارند بلا تکلیف در بین جنگهای قومی- ارضی باقی بمانند و گوش به راهکارهای«پرولتری و حقوق بشری»محافل تجزیه طلب و چپ ندهند و همانطور که قرن ها در کنار هم زندگی مسالمت آمیز داشته اند بدنبال استخوانهای چنگیز خان مغول و یا استخوانهای شیخ خزعل ، برای تطبیق هویت اتنیکی شان با ژن مردم آن خطه نباشند.«آمین»