اقبالی گرامی، نوشته اید :«

هم اتحاد گری و هم ویرانگری - هم شعار خوب خوب -که آن بالا هست و هم کامنتهای جالب انگیز اندر جالب انگیزاین پایین . و خیلی مزایای دیگر و دیگر. که سلامت اندیشه را باورکنید و صد بار باور کنید که شیرمرغ است. سایت جالبی نیست؟ عزیز من از هر کشور 10 ترانه داریم شادی آفرین نیست؟ والله همه میخواهند مطبوعات ایران آینده مثل ایران گلوبال با کیفیت و وزین باشد. ایران فردا را میخواهید چکار، اگر هم بیاد میشه مثل ایران گلوبال. حالا که اینو داریم ؛نمیخواهید قدر و مقام و منزلتش را بدانید؟ شاید بهتر است اسم اش را عوض کنیم -« فقط ایران سکولار» - که بدل بنشیند. یا محتوایش را بکنیم « فقط سیاسی-اجتماعی-ایرانی» . والله بیش از این چیزی ندارم که بگویم. شاید کیا مشکل را بگشاید. امیدوارم کلیدش یک سطل آب نباشد.آهان! یادم افتاد عزیز من پس آن 100 ادیب کددار را چکار کنیم؟ شاید راهش بهتره آن باشد که همه را چشم بسته از دم -سانسور ایرانی بکنیم؛ جالب انگیز نیست؟ چرا رهگشاست. پیش بسوی « ایران دموکراتیک و سکولار» با خاصیت فقط ایرانی و ایرانی. ایکاش میتوانستیم از همان آغاز یک سایت خط دار سیاسی ایرانی اصیل داشته باشیم. دیگر دچار این خوشبختیها نبودیم. همه اش « تقصیر مبارک کیا ست». که این آش شله قلمکار را برهمه ما پخته - با یک وجب نه- با چند متر مربع روغن شاه پسند رویش!«بحثهای نظری و تئوریک درباره این مقولات امکان انتشار در سایت را دارند.-سانسور را کار نادرستی می داند.» . ول کن بابا! تو هم دلت خوشه. «آنکس که جدائی طلب است مقالات و نظرات خود را برای سایت های جدائی طلبان ارسال کند». اینجا فقط و فقط «اتحاد و اتحاد است و باز هم اتحاد و اتحاد و ایران است». نشد. قافیه را خراب کردم. لطفا کامنت گذاران ادیب شعر را تصحیح کنند. اقبال جان، ازشما حرکت از خدا برکت. روزمان خوش.