ملت آزربایجان ملت سیاسی است و خواهان تشکیل پارلمان و دولت ملی خویش میباشد. تحقق بخشیدن به این خواست دموکراتیک در شرایط فعلی ایران غیر ممکن میباشد. بدینخاطر ما آزربایجانیهای مسکون در خارج از کشور به آنچنان ارگان سیاسی (بخوان پارلامنت) احتیاج داریم که از طریق آن بتوانیم طبقه سیاسی سکولار- دموکرات (هم چپ دموکرات، هم راست دموکرات، هم لیبرال، هم طرفداران استقلال آزربایحان و هم طرفداران سیستم فدرالیستی در ایران و....) خویش را به دور یکدیگر جمع بکنیم و ثانیا در مورد موضوعات گوناکون سیاسی – اجتماعی بطور سیستماتیک مباحثه و مذاکره کرده و قطعنامه های خویش را به گوش محافل سیاسی بین المللی و به گوش ملتمان در داخل کشوربرسانیم.
در ضمن پارلامنت آرزبایجانیها در تبعید فعلا بطور موقت تشکیل شده است و بعد از تصمیم در گردهم آئی آینده با تائید اکثریت فعالان سیاسی آزربایجانی در تبعید رسمیت پیدا
ما ترکهای آزربایجان انسانهای عاقل و بالغ هستیم و احتیاجی به پندو نصیحت طرفداران آشکار و پنهانی ایدئولوژی پان فارسیزم را نداریم. اگر صلاح دیدیم هم پارلامنت خویش در تبعید را تشکیل میدهیم و هم تشکیلات ملی دیگر را. اگردر صفوف تشکیلاتهای اپوزیسیون رنگارنگ عناصری از انسانهای دمکرات و هومانیست پیدا بشود، آنان در کنار ما قرار میگیرند و از فعالیتهای دموکراتیک ما پشتیبانی میکنند و الا: مرا بخیر تو امید نیست، شر مرسان! ال چک یاخامدان، ال چک!