Skip to main content

سعید گرامی !

سعید گرامی !
Anonymous

سعید گرامی !
نمی دانم شما از من بزرگترید، یا کوچک. در هر صورت محض احتیاط از اینکه به بزرگتر از خودم پیشنهادی ارائه میکنم معذرت میخواهم.
دوست من انسان برای چه می نویسد؟ نوشتن بسان پنجره ای است که از دل باز میشود وبرای انسان فرح و آسودگی خاطر به ارمغان می آورد و از طرف دیگر دریچه ایست از فکر آدمی که امکانی فراهم میکند برای دیگران که وارد افکار و اندیشه های آدمی شوند. دوست عزیز! مسلم است شما هم همانند هر کسی در نوشته هایتان پیامی دارید برای خواننده و همانند هر نویسنده ای دوست دارید افکارتان مقبول دلها واقع شود. نوشته اگر مخاطبش خواننده ای باشد که خط فکری اش همسوی با نویسنده است از نظر تبادل افکار مشکل چندانی نخواهد داشت، اما اگر خوانندگان او افرادی هستند که تماما با اندیشه های نویسنده در جبهه مخالف واقع هستند ، بایستی خیلی دقیق و ظریف و با ادبیاتی که بر دل خواننده می نشیند نوشته شود،

نویسنده اگر به تفکرات خویش و آنچه بر قلم می راند ایمان داشته باشد به طبع همه تلاتشش و هدفش از نوشتن رعایت ادبیاتی خواهد بود که به هر نحو ممکن بتواند از یک طرف بر دل بنشیند واز طرف دیگر جوانه های تغییر افکار قبلی خواننده و تامل در اندیشه های جدید نویسنده را در وی شکوفا نماید و بدین سان آن نوشتار می تواند همه گان را از زیبایی ها و نتایج پر بار اندیشه های نویسنده اش، بر آینده تمامی انسانها آشنا سازد.