محمدی عزیز، بیداری تنها مختص

راه ایجاد برابری حقوقی در همه عرصه هاست. اما توجه کنید که « ناسیونالیسم و پان گرایی» ربطی به « مبارزه ی حق طلبانه» ندارد. آنها را لازم است کنار گذاشت. چیزهایی هستند که مانع مبارزه مشترک اند. شعار استقلال هم غیر عملی ست. این چیزها تنها در یک حکومت دموکراتیک با قدرت غیر متمرکز-مثلاً فدرالی- در صورت لزوم میتواند با خواست عمومی مردم عملی شود. شعار استقلال اکنون مانع اتحاد و مبارزه و همبستگی عمومی ست. و انحرافی.بدون اتحاد عملی هیچ نیرویی در ایران به «حق و حقوق خود»نمی رسد. به قول غلامحسین ساعدی نویسنده بزرک : با وجود دیکتاتوری نمیشود گفت چه کسی چه حق و حقوقی دارد. تنها این در فضا و جامعه ی دموکراتیک است که میتوان برای احقاق حقوق خود تلاش کرد.نقل به مضمون. مشکل نخست دیکتاتوری ست. با رفع آن راه برای مباره و رسیدن به خواسته ها باز میشود.هدف نخست رفع دیکتاتوری ست. نظر کنفرانس آمستردام آذزبایجانیها هم همین بود.