اءلیار عزیز با تشکر از شما

وقتی نویسنده ای مانند اقای معروفی بخاطر دفاع از زبان مادری می خواهدلگد بر دهن دکتر براهنی بزند،وقتی نویسنده مطرح ومدعی جایزه صلح نوبل ایران ،آقای دولت ابادی زبان های دیگر موجوددر ایران را نیم زبان مینامد ،وقتی خانم شیرین عبادی حقوق بشر را شایسته مبارزین راه حقوق ملیتها نمی داند ویا موضوعی که در همین صفحه در مورد وکیل مشهوری توسط یکی از کامنت نویسانگفته شد که حاضر به دفاع از وی صرفا بخاطر اینکه در روز زبان مادری دستگیر شده بودنشده،ومثالهای فراوان دیگر چگونه میتوان به این همبستگی و مبارزه مشترک برای رفع دیکتاتوری امیدوار بود؟اقای الیار بنظر شماچرا روشنفکران فارس حاضر به قبول موجودیت دیگر ملتها و به رسمیت شناختن حقوق انها نیستند.چرا تمامیت ارضی برای آنها مهمتر از حقوق انسانها و رفع دیکتاتوری و دموکراسی است تا جاییکه وقتی مساله حقوق زبانی و اتنیکی دیگران مطرح میشود همان موضع گیری حکومت وحتی بدتر از ان رابه نمایش می گذارند!به هر حال من هم مانند شما ارزو می کنم هرچه زودتر و قبل از اینکه دیر بشود تمام نیروها ضمن احترام به حقوق همدیگر با همبستگی برای رفع دیکتاتوری قدم بر دارند .هر چند که با شواهد موجود و آنچه که در جامعه از نزدیک شاهدم این آرزو را بسیار ایده الیستی می دانم.با تشکر از شما و همه دست اندر کاران ایران گلوبال. شب خوش!