جناب پرویز گرامی، چپ در طول

در ایران هنوز نویسندگان بزرگ از مسئله رفع تبعیض فرهنگی درک درستی ندارند و گرنه علنی از برابری زبان ها دفاع میکردند. این که این مسئله نشانه عقب ماندگی نظری ست در آن شکی نیست. بروید مسئله خود را با اینان حل کنید. یاری کنید که برابری انسانها را حرمت بگذارند و عملی سازند. آثار نویسنده ایکه هنوز به تساوی انسانها شناخت ندارد شایسته مطالعه نیست بل شایسته پاکت خرما و چغندر است.کسانیکه از «نابرابری» دفاع میکنند بیایند برهان خود را روی میز دیالوگ بریزند ببینیم چه چیز خردمندانه ای دارند. تبعیض دیدگان و ستمکشان جامعه خواست شان در طول تاریخ لغو و رفع نابرابریها بوده است، اکنون هم این خواست به قوت خود باقی. باید این خواست در جامعه مدرن تحقق یابد. مخالفان بیایند نادرستی آنرا اثبات کنند.*** من اینجا از چپی سخن میگویم که به دیکتاتوری و نابرابری و فقر «نه» گفته و خونش هنوز در میدانهای تیرباران خشک نشده است. از چپ ایران سخن میگویم که نه حاکم بل همیشه محکوم به حبس و زندان و شکنجه و اعدام بوده است. از چپی حرف میزنم که پیام آور فرهنگ بشری در تاریخ معاصر است. فرهنگ موجود در جغرافیای ایران بدون خلاقیت و تلاش چپ برهوتی بیش نبوده و نیست. ایران هرچه دارد از چپ دارد و فرهنگ خود را مدیون چپ است. غیر چپ یک اثر ماندنی در فرهنگ فارسی و غیر فارسی خلق نکرده است. از چپی سخن میگویم که هر جا اشتباه کرده، موضع غلط اختیار کرده، پیش از هر کسی خود عمل خویشتن را بیرحمانه زیر تیغ نقد و انتقاد برده است. و شرم خود را علنی از اشتباهات خود اعلام نموده . کدام یک از بنیان گذاران و اجرا کنندگان سیاست به غایت ضد انسانی « یکسان سازی فرهنگی» از سیاست و اعمال خود شرمگین شده و اعلام کرده اند. بر عکس هنوز که هنوز است، در آستانه ی انفجار جامعه از این سیاست، باز هم دفاع میکنند. لطف کنید اینان را به برابری انسانها فراخوانید و موظف نمایید.