بانو کیانوش توکلی من نیز شیفته دانمارک هستم که اگر نبودام نزدیک به ۴۰ سال در این دیار دوام نمیاوردم. و آفرین به آقای اقبال اقبالی که چه شیوا سخن دل ما ایرانی‌هایی را زد که از آن دسته هم میهنان دین زده و کم فرهنگ خود شرمنده ایم.
کیانوش بانو گرامی نه تنها من بل همسر دانمارکی من نیز عاشق صفا، مهربانی، مروت و صمیمیت مردم ایران است. مردمی که در منزل و دلشان به روی بیگانه باز است و با شنیدن سخن و گویش غیره رو ترش نمیکنند. مردمی که چنان به پروفسور پوپ آمریکایی محبت کردند که خود و همسرش کنار زاینده رود آرمیده اند.
من و همسرم والای مردم خوب دانمارک و ایران زمین هستیم و از اقلیت مردم بد این دو سرزمین کناره میگیریم. ما عاشق همه مردم خوب دنیا هستیم و دلم تنگ خود را با سفر به سرزمین‌های آزاد ایران زمین در تاجیکستان، سمرقند و بخارا خوش نگاه می‌داریم، چه روز آزادی و سربلندی ایرانی خواهد آامد
اگر روزی تشریف بردید به تاجیکستان و سمرقند و بخارا، خواهید دید که این ایرانیان جدا شده از پاره تن میهن ما چه آسوده از دین با هم خوش اند و به ناموس یکدیگر حرمت میگذارند.
آن روز خواهد آمد که ما نیز ازحکومت دین آزاد گردیم تا بتوانیم از بیدادگری این سوداگران دین نیز آزاد گردیم و سربلند تا به خودمان آئیم و بیاد بیاوریم که ایران، ایرانی و فرهنگ پارسی از زمان باستان تا همین چند سال پیش همیشه مورد احترام تمامی مردم با فرهنگ دنیا بود