جناب عزتخواه عزيز،من هم عرض

جناب عزتخواه عزيز،من هم عرض كردم كه دده قورقود يا حماسه كوراغلو براى ما متن ادبى است و مى تواند كه واقعى نباشد،همانطور كه شاهنامه مى تواند بعنوان متن ادبى از عنصر هايى استفاده كند كه واقعى نباشد،اصولا در مقوله افسانه مى گنجند،ولى وقتى از يك افسانه تاريخ ساختيم و بر واقعيتش پافشارى كرديم و به نوعى به كتاب مقدس تبديل شد،مثل كتاب مذهبى،انوقت چاخانيسم مى شود به نظر من،اصولا كسى در ايران جرات ندارد نقدى بر شاهنامه بنويسد و اگر جرات كرد عامه فحشش مى دهند و خاصه مى گويند پان توركيست يا دشمن زبان فارسى است،شاهنامه تبديل به قرانى شده براى خودش،ولى دده قورقود يا كوراغلو براى ما متنى ادبى است نه تاريخ است و اصولا همه مى دانند كه حماسه است و افسانه و ما سياست مان را بر اساس دده قورقود يا كوراغلو تنظيم نمى كنيم،كه در بحث چاخانيسم قابل مقايسه باشد با شاهنامه