"" یک پیاله روان شناسی‌ با

"" یک پیاله روان شناسی‌ با چاشنی جامعه شناسی‌ "" اشاره کردم یکی‌ از مختصات جامعه "" گیر کرده در باتلاق چاخانیزم "" آرمان شهر گرائی است، آن مدینهٔ فاضله‌ای که جیغ و داد "" چوو فرمان یزدان چوو فرمان شاهش "" گوش فلک را کر کرده است، در مدینهٔ فاضله این جنابان، روابط ارباب رعیتی حاکم است، در حالیکه در دنیای مدرن، این قانون است که آرمان شهر بر هول آن شکل گرفته، اگر دقت کنید ما نه در جامعه افغان شاهد حضور قانون هستیم، نه در جامعه فارسی‌ ایران. "" خصلتی دیگر "" اگر قبول کنیم که "" مدرنیته محصول و دستاورد پرسش است "" جامعه معتاد به چاخان، به هیچ وجه قادر به " طرح پرسش " نخواهد بود، چونکه اگر قادر به طرح پرسش می‌‌شد اصلا در وهله نخست وارد باتلاق چاخان نمی‌شد. با این زمینه است جامعه مبتلا به چاخان دور خود "" حاله‌ای از جواب "" را چون لایه اوزون می‌‌بافد.