وقتی یک استاد دانشگاه، یک

چپ ستیزی به معنای حفظ اقتدار سرمایه برای "بهره کشی" هر چه بیشتر از نیروی یدی و فکری زحمتکشان است. اینگونه مطالب نشانه ی وحشت راست از رشد و قدرت گیری چپی ست که خواهان کنترول سرمایه به نفع استثمار شدگان است. استادی که حرمت دانش و متد علمی تحلیل موضوعات را رعایت میکند هر گز به بدام پروپاگاندا نمی افتد. و چنین مطالب سطحی بیمایه بیرون نمیدهد. مگر اینکه وحشتی داشته باشد از به خطر افتادن غارت دسترنج زحمکشان از راه اجرای عدالت اجتماعی. بمانند کیهان شریعتمداری. در نوشته این استاد اندیشه در مورد چپ منجمد شده در نیم قرن پیش درجا میزند. و از تغییر و تحول و پیشرفت در عمل و تئوری چیزی در میان نیست. او خود را به بیخبری زده است. نیازی هم ندارد که تحقیق و تحلیل کند. حفظ سرمایه تنها به تبلیغات نیاز دارد. استاد هنوز درک نکرده که سیستم "مزد بگیری» انسان را از انسانیت خود خالی کرده و تنها به یک «شئی» تبدیل میکند. چون این پروسه را طی نکرده و قدرت تحلیل جریان طی شده را نیز ندارد. فقط بلد است عامیانه و غیر مستقیم بگوید «چپ اخ است و سرمایه همه چیز»! و چشم بر برده داری نوین جهانی ببندد. چرا که میداند چپ ستون اصلی مبارزه علیه این برده داری ست.