Skip to main content

دوست گرامی، کاوه جویا، چون

دوست گرامی، کاوه جویا، چون
تبریزی

دوست گرامی، کاوه جویا، چون سخن درباره دستور زبان و درست نویسی و نادرست نویسی در چند یادداشت کوتاه هوده ای ندارد از پرداختن به چنین جستارهائی خودداری می کنم، به هر روی آئین نگاران در همه جهان می کوشند آئینی را که می نویسند به دور از آک های دستور زبانی و نادرست نویسی باشد تا کار به دو پهلو و یا چند پهلو بودن یک آئین نکشد و گر نه هر کس برابر خواست خود آن آئین را پس از زند کردن با روش خود به کار خواهد بست و زندگرانی که آئین را برابر خواسته های خود زند کنند کار را به آشفتگی خواهند کشانید! اما من هرگز نگفته ام که: ( ..... قواعد حقوق بشری نباید در قانون اساسی بیایند ..... ) بلکه من این چنین نوشتم: ( ..... حقوق بنیادین، حقوق بشر، حقوق شهروندی، حقوق کیفری و ..... جستارهائی جدا از هم هستند ..... ) دوست گرامی، یکی از بزرگترین ویژگی های آئین بنیادین آن است که در این آئین به همه چیز به گونه ای .....

..... فراگیر پرداخته می شود و از پرداختن به ریزه کاری ها خودداری می شود و یکی از کاستی های قانون اساسی شما پرداختن به ریزه کاری هائی است که باید به آنها در آئین شهروندی و یا آئین کیفر و یا آئین های دیگر پرداخته شود نه در آئین بنیادین! برای نمونه شما نوشته اید: (اصل ٤۶ ـ هر کس که با مجوز قانونی بازداشت می شود باید هنگام بازداشت از علت بازداشت خود آگاه شود، شخص بازداشت شده باید ظرف ۲٤ ساعت از زمان بازداشت به مرجع قضائی صالح معرفی گردد.) دوست گرامی، شما ۲٤ ساعت را از کجا می آورید؟ چرا به جای ۲٤ ساعت، ۲۳ ساعت یا ۲۵ ساعت ننوشته اید؟ و یا ٤۸ ساعت یا ۱۲ ساعت؟ اگر بازداشتگاه پر از زندانی بود و جائی برای نگهداری زندانی نبود چه باید کرد؟ اگر کسی که پس از ۲٤ ساعت باید زندانی را به دادگستری ببرد کشته شد و نتوانست زندانی را به دادگستری ببرد چه باید کرد؟ اگر ۲۳ ساعت پس از بازداشت، زمین لرزه ای آمد و دادگستری بسته شد چه باید کرد؟ و ..... و ..... و ..... همه اینها ریزه کاری هائی هستند که هرگز در آئین بنیادین به آنها پرداخته نمی شود و در آئین هائی مانند آئین دادرسی کیفری در آن باره ها بررسی می شود! البته شما اصل ٤۶ قانون اساسیتان را از روی اصل ۳۲ قانون اساسی رژیم آخوندی پس از کوتاه کردن آن اصل نوشته اید! در اصل ۳۲ قانون اساسی رژیم آخوندی این چنین نوشته شده است: (اصل ۳۲ – هیچکس را نمی توان دستگیر کرد مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می کند، در صورت بازداشت، موضوع اتهام باید با ذکر دلائل بلافاصله کتبا به متهم ابلاغ و تفهیم شود و حداکثر ظرف مدت ۲٤ ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضائی ارسال و مقدمات محاکمه در اسرع وقت فراهم گردد، متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می شود.) دوست گرامی، درباره چگونگی بازداشت کسانی که باید بازداشت شوند در آئین دادرسی کیفری به همراه همه ریزه کاری های آن باید سخن گفت نه در آئین بنیادین که برای گرداندن یک کشور به همه چیز به گونه ای فراگیر نگاه می شود و در آن از پرداختن به ریزه کاری ها خودداری می شود! و بدبختانه نمونه های دیگری از این دست در قانون اساسی شما فراوانند! ********** دوست گرامی، کاوه جویا، گذشته از جستارهائی مانند دستور زبان و ویرایش و چگونگی نگارش آئین و ..... بسیاری از بخش های قانون اساسی شما تاریک و مه آلود هستند! برای نمونه شما نوشته اید: ( ..... در پی سرنگونی رژیم ضد مردمی جمهوری اسلامی ..... ) دوست گرامی، جمهوری اسلامی چگونه باید سرنگون شود؟ چه کسی باید آن را سرنگون کند؟ کدام نیروی سیاسی می تواند جمهوری اسلامی را سرنگون کند؟ سرنگون کننده چه باورداشتی را باید داشته باشد؟ پس از سرنگونی جمهوری اسلامی کدام رژیم باید بر سر کار بیاید؟ و ..... *** واژه نامه: هوده = نتیجه *** زند = تفسیر، تشریح *** زندگر = مفسر، تشریح کننده *** فراگیر = کلی، کلیات *** باورداشت = ایدئولوژی ***